Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jednym słowem? Nierówna. Bynajmniej nie dlatego, że są dwie autorki. Raczej z tego względu, iż nie wszystkie tematy poruszone przez bloggerki zainteresowały mnie w tym samym stopniu. Ot, choćby  kolejki do wszystkiego, w których grzecznie stoją Szwedzi, obowiązkowy dostęp do pralni, który mają zapewnić mieszkańcom władze spółdzielni czy jedyny słuszny kolor domu - to sprawy, o których nie miałam bladego pojęcia. Za to miarki kuchenne, na których bazują szwedzkie przepisy, co niezwykle drażni jedną z pań, jakoś nie zrobiły na mnie wrażenia. Irytująca była za to tendencja do generalizowania. Przenoszenie doświadczeń autorek, zwłaszcza tych z Polski na ogólne normy dotyczące całego społeczeństwa. Ten mechanizm pojawia się z reguły wtedy, gdy panie dokonują porównań, najczęściej na korzyść Szwecji. A ponieważ moje osobiste doznania są odmienne, to krytycznie podchodzę do zachwytów nad realiami, które tak świetnie działają u sąsiadów zza morza. Zabrakło mi krytykanctwa po prostu. Równowagi. Bloggerki potrafią się czepiać. Udowodniły to, argumentując dlaczego wyjechały z kraju. Skąd więc ten bałwochwalczy pean na cześć Szwecji. Poczytać absolutnie można, pamiętając o tym, że jest to opowieść widziana oczami dwóch konkretnych osób. Całkiem ciekawa zresztą.