Miałam fun. Serio. Chciało mi sie czytać dalej, czekałam co się wydarzy na następnej stronie. Miałam przeczucie, że wszystko skończy się dobrze, więc nawet jeśli coś tam po drodze nie halo, to nie należy się denerwować. Bo ja już tak mam, że jeśli akcja rozwija się nie po mojemu, to się denerwuję. W skrajnych przypadkach rzucam książkę.
Z tym Autorem mam jednak tak, jakby mnie znał, jakby wiedział jak daleko może się posunąć w igraniu z moją irytacją. Dochodzi do granicy, ale nigdy jej nie przekracza :)

Sama historia jest ciekawa i można się wkręcić. Jest tam parę nieścisłości, jest pewna niekonsekwencja w używanym języku, co ktoś wcześniej już zauważył, ale nie rzutuje to na książkę jako całość.
Ja się przy niej świetnie bawiłam, zdarzało się, że się śmiałam. Widać poczucie humoru mam zbliżone do Autora. Momentów humorystycznych jest tu całkiem sporo i to one, moim zdaniem, robią tę książkę.

Do warstwy merytorycznej nie będę się odnosić, bo się na historii nie znam. Przyjmuję, że różne są stanowiska w kwestii jak wyglądało życie na ziemiach polskich przed Mieszkiem I. Nikogo z nas nie było wtedy na świecie, więc nikt nie wie niczego na pewno :)

Jedno tylko mi się nie podobało. Sama końcówka i niepotrzebne bluzgi na Mieszka I. Dobre wrażenie, rozbawienie, dobry humor poszły precz. Takie to typowo polskie - opluć to, z czym się nie zgadzamy. Szkoda.

Miałam fun. Serio. Chciało mi sie czytać dalej, czekałam co się wydarzy na następnej stronie. Miałam przeczucie, że wszystko skończy się dobrze, więc nawet jeśli coś tam po drodze nie halo, to nie należy się denerwować. Bo ja już tak mam, że jeśli akcja rozwija się nie po mojemu, to się denerwuję. W skrajnych przypadkach rzucam książkę.
Z tym Autorem mam jednak tak, jakby...