W swoim gatunku bardzo dobra książka. Pełno bardzo wyrazistych i wielowymiarowych postaci, dużo dobrze napisanych dialogów, a historia, poziom jej zaplątania i momenty, w których odkrywa kolejne karty trzymają w napięciu do samego końca. Pewnie za rok czy dwa niemal nic z tego nie zostanie mi w głowie, ale hej, przecież nie tego oczekuje od thrillero-kryminałów. Pochwała od Michaela Connelly'ego zasłużona, kto lubi jego książki, polubi i tę

W swoim gatunku bardzo dobra książka. Pełno bardzo wyrazistych i wielowymiarowych postaci, dużo dobrze napisanych dialogów, a historia, poziom jej zaplątania i momenty, w których odkrywa kolejne karty trzymają w napięciu do samego końca. Pewnie za rok czy dwa niemal nic z tego nie zostanie mi w głowie, ale hej, przecież nie tego oczekuje od thrillero-kryminałów. Pochwała...

Michael Harvey ujął mnie stylem i sugestywnymi opisami, sprawiając, że otwarcie książki było przepustką do znalezienia się w Bostonie. Dostrzegam elementy, które odpowiednio doszlifowane sprawiłyby, że mogłabym dziś pisać o powieści genialnej i bez grama wątpliwości postawić autora obok tak cenionego przeze mnie Dennisa Lehana’e. Nie przyszła niestety jeszcze na to pora, ale „Brighton” to pozycja zdecydowanie warta uwagi i dająca duże nadzieje na jeszcze lepsze książki autora w przyszłości.

Pełna opinia na K-czyta.pl: http://www.k-czyta.pl/2017/05/michael-harvey-brighton.html

Michael Harvey ujął mnie stylem i sugestywnymi opisami, sprawiając, że otwarcie książki było przepustką do znalezienia się w Bostonie. Dostrzegam elementy, które odpowiednio doszlifowane sprawiłyby, że mogłabym dziś pisać o powieści genialnej i bez grama wątpliwości postawić autora obok tak cenionego przeze mnie Dennisa Lehana’e. Nie przyszła niestety jeszcze na to pora,...

Napisałem dziś piosenkę, już jest nieźle, już jest pięknie,
Ale chcę, by było to wyłącznie dla mamony.
Ani słowa o miłości, o podłości, polityce
I o niczym innym, nic bez znaczeń dodatkowych.

Najpierw ty, długo, długo nic, tylko ty, dla ciebie piszę.
Tylko ty, po tobie nie ma nic, dziś piszę dla mamony.

Ile razy to słyszałem, że ktoś kocha, nie wierzyłem,
Bo jak wierzyć w to, gdy ktoś wyznaje dla mamony.
Ta piosenka jest prawdziwa, ja tu śpiewam, w przekonaniu,
Że nic nie przeżywam, tylko muszę coś zarobić.

Najpierw ty, długo, długo nic, tylko ty, dla ciebie piszę.
Tylko ty, po tobie nie ma nic, dziś piszę dla mamony.

Ta piosenka jest pisana dla pieniędzy!
Ta piosenka jest śpiewana dla pieniędzy!

chyba jednak tak jak powyżej...
Nie jestem rozczarowany,pomiędzy stronicami to na co liczyłem....nic więcej,ale też i nic mniej...świetnie sprawdzone schematy,budowanie napięcia,bohaterowie prości i przewidywalni...ale ok,tak pisać to nie wstyd,solidnie,bez wlotów i upadków...choć główna intryga jakby nieco za gęsta...

Napisałem dziś piosenkę, już jest nieźle, już jest pięknie,
Ale chcę, by było to wyłącznie dla mamony.
Ani słowa o miłości, o podłości, polityce
I o niczym innym, nic bez znaczeń dodatkowych.

Najpierw ty, długo, długo nic, tylko ty, dla ciebie piszę.
Tylko ty, po tobie nie ma nic, dziś piszę dla mamony.

Ile razy to słyszałem, że ktoś kocha, nie wierzyłem,
Bo jak wierzyć w...

Książka napisana z wielkiej miłości do tytułowej dzielnicy i z nieco mniejszej miłości do bohaterów i czytelnika. Po trudnym początku, czyta się całkiem dobrze

Książka napisana z wielkiej miłości do tytułowej dzielnicy i z nieco mniejszej miłości do bohaterów i czytelnika. Po trudnym początku, czyta się całkiem dobrze

Stephena Kinga totalnie porwała ta powieść...

Ja powstrzymam się z opinią, będę musiał kiedyś jeszcze raz przeczytać, gdyż zbyt wiele tu niedomówień, zbyt szybko ją zaliczyłem, więc chciałbym jeszcze raz na spokojnie przeanalizować aby choć odrobinę więcej zrozumieć. Co nie zmienia faktu, że sam wątek męskiej przyjaźni kapitalny.

Coś jakby trochę podobnego miałem kiedyś z "Zaułkiem koszmarów" Greshama, który średniawo mi podszedł za pierwszym razem, a potem stał się moim ulubionym kryminałem...

Stephena Kinga totalnie porwała ta powieść...

Ja powstrzymam się z opinią, będę musiał kiedyś jeszcze raz przeczytać, gdyż zbyt wiele tu niedomówień, zbyt szybko ją zaliczyłem, więc chciałbym jeszcze raz na spokojnie przeanalizować aby choć odrobinę więcej zrozumieć. Co nie zmienia faktu, że sam wątek męskiej przyjaźni kapitalny.

Coś jakby trochę podobnego miałem kiedyś z...

Mroczna dzielnica Brighton, niewyjaśnione zbrodnie
i cała ta historia męskiej przyjaźni zbytnio mnie nie wciągnęły.
Książka nie zachwyca swoją tajemniczością, nie trzyma w napięciu,
momentami wydaje się nudna, a co do zakończenia -
trochę na wyrost, mnie nie przekonało.
Ot taki sobie thriller - do przeczytania i do zapomnienia.
Możliwe, że płci męskiej bardziej przypadnie do gustu.

Mroczna dzielnica Brighton, niewyjaśnione zbrodnie
i cała ta historia męskiej przyjaźni zbytnio mnie nie wciągnęły.
Książka nie zachwyca swoją tajemniczością, nie trzyma w napięciu,
momentami wydaje się nudna, a co do zakończenia -
trochę na wyrost, mnie nie przekonało.
Ot taki sobie thriller - do przeczytania i do zapomnienia.
Możliwe, że płci męskiej bardziej przypadnie...

Spodziewałam się że przeczytam coś tak dobrego jak "Pielgrzym" miałam nadzieje że książka wciągnie mnie od początku do końca. Pomyliłam się. Nudziłam się trochę czytając, książkę ratuje końcówka.
Czytałam lepsze książki ale i gorsze...

Spodziewałam się że przeczytam coś tak dobrego jak "Pielgrzym" miałam nadzieje że książka wciągnie mnie od początku do końca. Pomyliłam się. Nudziłam się trochę czytając, książkę ratuje końcówka.
Czytałam lepsze książki ale i gorsze...

Mocna powieść. Czytając aż człowiek czuł na dłoniach brud tych ulic i niepowtarzalnego klimatu. Niezwykłe postacie, zdecydowanie niesympatyczne, męska przyjaźń, która przetrwała? lata. Zakończenie też niczego sobie. Książka godna polecenia.

Mocna powieść. Czytając aż człowiek czuł na dłoniach brud tych ulic i niepowtarzalnego klimatu. Niezwykłe postacie, zdecydowanie niesympatyczne, męska przyjaźń, która przetrwała? lata. Zakończenie też niczego sobie. Książka godna polecenia.

https://zielony-pokoik.blogspot.com/2019/11/michael-harvey-brighton.html

https://zielony-pokoik.blogspot.com/2019/11/michael-harvey-brighton.html

Wymęczyłam około 100 stron i odpuściłam. Dialogi takie dziwne, duże przeskoki i niedopowiedzenia.

Wymęczyłam około 100 stron i odpuściłam. Dialogi takie dziwne, duże przeskoki i niedopowiedzenia.