Vimes w sidłach wielkiej polityki i dyplomacji, wysłany z misją poza Ankh-Morpork. A kiedy komendanta nie ma, Straż harcuje i wychodzi z tego niezłe zamieszanie.
Ten tom podoba mi się ze względu na możliwość lepszego poznania krasnoludów, ich kultury i zwyczajów, co było wspominane również w niektórych z wcześniejszych tomów, ale chyba nigdy aż tak rozbudowane. Bardzo ucieszyło mnie też to, że Sybil miała parę swoich mocnych wejść, które nie polegały jedynie na wzdychaniu nad trudną pracą Sama. Ciekawie też było w Uberwaldzie, ale cieszę się, że akcja skakała między nim a Ankh-Morpork, bo jednak to drugie to moje ulubione miejsce w Świecie Dysku.
A przede wszystkim w tym tomie Pratchett wyposażył Świat Dysku w nowe sposoby komunikacji i jest trochę rozważań nad rozwojem technologicznym i cywilizacyjnym, które - mimo że ubrane w fantastyczny sztafaż - oczywiście stanowią także odniesienie do rzeczywistości i współczesnej kultury. I za te diagnozy, stawiane jakby mimochodem, nie zaburzające akcji, najbardziej cenię tego autora.

Vimes w sidłach wielkiej polityki i dyplomacji, wysłany z misją poza Ankh-Morpork. A kiedy komendanta nie ma, Straż harcuje i wychodzi z tego niezłe zamieszanie.
Ten tom podoba mi się ze względu na możliwość lepszego poznania krasnoludów, ich kultury i zwyczajów, co było wspominane również w niektórych z wcześniejszych tomów, ale chyba nigdy aż tak rozbudowane. Bardzo...