Pomysł pokazany w Berserku, w nieco odmiennych formach, spotkałem już kilka razy w filmach, książkach i grach, ale to nie oznacza, że książce Majki brakuje oryginalności. Wręcz przeciwnie.

Twórczość autora dotychczas była mi znana jedynie z pierwszego tomu serii osadzonej w uniwersum Metro 2033, czyli Dzielnicy Obiecanej. O tejże książce planuje napisać oddzielną recenzję, a tutaj wspomnę tylko, że nie była ona porywajaca (określiłem ja jako „poprawna do bólu”). Tymczasem Berserk uważam za bardzo udana opowieść, dodatkowym plusem jest umiejscowienie akcji w Polsce.

Bohaterów poznajemy juz po tym, gdy otrząsnęli się z szału zabijania (z przyczyn niewiadomych w dość krótkim czasie opętał wszystkich dorosłych). Do otępiałych ludzi bardzo powoli dociera, co tak naprawdę się stało. Nie pamiętają, czego dokonali będąc pod wpływem tytułowego „Berserka”. Wygląda na to, że ludność miasta drastycznie zmalała i trzeba będzie teraz posprzątać cały ten bałagan. Na przykład zrobić coś z rozkładającymi się ciałami.

Motyw ludzi opanowanych przez wirusa, który popycha ich do aktów agresji, pojawił się chociażby w serii komiksowej CROSSED, w filmach 28 dni później i 28 tygodni później, w obydwu grach Left 4 Dead, częściowo w książkach takich jak HAVOC czy seria RETREAT (ktore raczej nie są znane polskiemu czytelnikowi). Ale tak naprawdę niewiele historii pokazuje, co by się stało, gdyby po fali przemocy ludzie „wyzdrowieli” i byli zmuszeni stawić czoła temu, co uczynili (nawet nieświadomie). Przede wszystkim trudno będzie spojrzeć w oczy dzieciom, którym udało się przeżyć (nierzadko uciekając przed czlonkami własnej rodziny), a które były świadkami niespodziewanej rzezi na masową skalę.

Ale autor skupia się nie tylko na tych zagadnieniach. W Berserku pojawiają się także inne ciekawe wątki – ludzie łączą się w swego rodzaju frakcje, które na nowo starają się zasiedlić miasto. Miasto na ulicach którego nocami grasuje sadystyczny morderca. Pojawiają się legendy o tajemniczych „Maskach”, niektórzy obawiają się powrotu Berserka, natomiast wszyscy muszą sobie jakoś ułożyć życie na nowo. I choć po nagłym skurczeniu populacji nie brakuje mieszkań, ubrań i jedzenia, trzeba jakos „zrestartować” cywilizacje. Szkoda tylko, że każda z nowo powstałych grup ma na to nieco inny pomysł. Jakby tego było mało niektórzy z ludzi wydają się być nieco inni po przebudzeniu się z berserka. Autorowi udaje się zręcznie prowadzić i mieszać wszystkie te wątki. Po raz pierwszy od dawna nie byłem w stanie przewidzieć, co wydarzy sie dalej.

Książka skupia się na losach kilku bohaterów, dzieki czemu możemy obserwować wydarzenia nie tylko z jednego punktu widzenia. Jedną z bohaterek jest dziewczynka – to właśnie w rozdzialach jej poświęconym autor umieścił najwięcej informacji o tym, co się działo gdy dorośli oszaleli. Opis scen w tych fragmentach jest bardzo dobry, trzymają w napięciu – nie chciałbym się znaleźć w takiej sytuacji za żadne skarby świata.

Polecam Berserka fanom postapokalipsy. Nie zawiedziecie się. Książka może doczeka się kontynuacji (nie jest to stwierdzenie oparte o żadne konkretne przesłanki, raczej o treść książki i potencjał do rozbudowania uniwersum) - dla mnie skończyła się tam, gdzie się skończyła. Traktuje ją jako potężna „jednostrzałówkę”, którą dodaję do swojej kolekcji z wielką satysfakcją.

Pomysł pokazany w Berserku, w nieco odmiennych formach, spotkałem już kilka razy w filmach, książkach i grach, ale to nie oznacza, że książce Majki brakuje oryginalności. Wręcz przeciwnie.

Twórczość autora dotychczas była mi znana jedynie z pierwszego tomu serii osadzonej w uniwersum Metro 2033, czyli Dzielnicy Obiecanej. O tejże książce planuje napisać oddzielną recenzję,...