Najnowsza powieść Cobena utwierdza mnie w smutnym przekonaniu, że autor od dłuższego już czasu znajduje się w słabszym (to eufemizm) okresie swojej literackiej twórczości i zwyczajnie zjada własny ogon.
„Już mnie nie oszukasz” to kolejna książka pozbawiona waloru świeżości, a wręcz przeciwnie - powielająca niemiłosiernie zgrany motyw „zabili go, ale może nie całkiem”.
O ile samo zakończenie jeszcze się jakoś broni, to fabuła już niekoniecznie. Jak na thriller jest w zasadzie zupełnie pozbawiona emocji i momentów podnoszących ciśnienie, do czego niewątpliwie przyczyniają się bohaterowie - postaci bez wyrazu, trudne do polubienia, a nawet do zapamiętania.
Nie ma śladu tego, czym Coben zachwycał w cyklu o Bolitarze - błyskotliwych dialogów i sarkastycznego humoru. Tu przynajmniej część winy upatruję w zmianie tłumacza, bo dialogi w jego wersji przyprawiają o ból zębów.
Obiektywnie, na tle coraz mocniejszej konkurencji, to jest nadal dość przyzwoity thriller, ale moje oczekiwania wobec Cobena są znacznie większe.
Uważam, że to jedna ze słabszych pozycji tego pisarza i nic nie straci ten, kto jej nie przeczyta.

Najnowsza powieść Cobena utwierdza mnie w smutnym przekonaniu, że autor od dłuższego już czasu znajduje się w słabszym (to eufemizm) okresie swojej literackiej twórczości i zwyczajnie zjada własny ogon.
„Już mnie nie oszukasz” to kolejna książka pozbawiona waloru świeżości, a wręcz przeciwnie - powielająca niemiłosiernie zgrany motyw „zabili go, ale może nie całkiem”.
O ile...