Babi- szesnastoletnia dziewczyna, świetna uczennica z tak zwanego dobrego domu poznaje Stepa- chuligana, którego życie składa się z bezsensownych bijatyk, wyścigów na motorze oraz ćwiczeń na siłowni. Mimo dwóch różnych charakterów, środowisk życia oraz sprzeciwów apodyktycznej matki Babi zakochują się sobie. Pod wpływem tego uczucia oboje się zmieniają. Babi otwiera się na świat, dojrzewa. Step staje się refleksyjny, łagodniejszy. Jednak czy taki związek ma szanse na przetrwanie?
Federico Moccia opowiedział niezwykle wiarygodnie i płynnie uniwersalną historię o młodzieńczym buncie, bólu dorastania i problemach rodzinnych.

Zauważywszy tę pozycję na półce w księgarni od razu poczułam, że nie będzie to zwyczajna historia miłosna, lecz prawdziwa niepowtarzalna przygoda, która na zawsze zmieni mój czytelniczy światopogląd. Oczekiwałam iż powieść pana Federica Moccia wprowadzi mnie w zupełni inny świat pełen przygód oraz wartkiej akcji. Na początku moja uwagę przykuła okładka, która przedstawia jak mniemam Naszą bohaterkę- Babi, następnie przeczytałam opis, który utwierdził mnie w tym, że książka ta może być naprawdę dobra. Oczywiście sięgnęłam również porad innych czytelniczek i to właśnie dzięki nim ostatecznie sięgnęłam po powieść „Trzy metry nad niebem”.
„- Jestem szczęśliwa. Nigdy w całym swoim życiu nie czułam się tak dobrze. A ty?
- Ja? Ja czuje się znakomicie.
– Tak, że mógłbyś dotknąć palcem nieba?
- Nie, nie tak.
– Jak to, nie tak?
- O wiele wyżej. Co najmniej trzy metry nad niebem.”
(str. 307)
Początek powieści jest niestety mało interesujący. Wręcz nudne rozpoczęcie książki zniechęciło mnie do dalszego poznania historii Babi i Stepa. Parę razy przeszło mi przez myśl, aby skończyć się z tym męczyć i odłożyć opowiadanie na bok. Jednak brnęłam dalej z nadzieją, że wkrótce będzie o wiele lepiej. Oczywiście nie pomyliłam się. Z czasem akcja często pojawia się w powieści. Staje się wysoce ekscytująca co wielce mnie zadowoliło. Fabuła jest pomysłowa oraz dobrze rozplanowana. W powieści pana Federica Moccia moja uwagę przykuły dialogi, które są niesamowicie zabawne, ale nie brakuje również takich, z których można wyciągnąć wiele wniosków. Bohaterowie są bardzo realni, pełni życia, zabawni. Główna bohaterka to osoba bardzo inteligentna, wrażliwa, ale również uparta oraz lubiąca zadzierać noska.
Zakończenie książki bardzo mnie zaskoczyło. Nigdy nie spodziewałabym się takiego zwrotu akcji. Autor trzyma czytelnika w napięciu, aż do ostatnich stron. Według mnie jedyna wadą powieści było to, iż istniało wiele dwuznacznych tekstów, które niekiedy mnie odpychały. Zaletami powieści było między innymi to, że autor nie opisywał wszystkiego ze szczegółami co jak dla mnie jest wielkim plusem, gdyż wprost nie cierpię jak wszystko jest opisane z najmniejszym szczególikiem np. sceny łóżkowe, opis postaci, pomieszczenia itp.

"Ja i ty... Trzy metry ponad niebem."

Kończąc czytać historie Babi i Stepa ryczałam jak malutkie dziecko. Nie mogłam uwierzyć, że to wszystko się tak skończyło. Chciałam więcej tych wspaniałych chwil, które spędziłam wraz z bohaterami. Bardzo polecam powieść Federico Moccia „Trzy metry nad niebem” wszystkim- młodzieży i dorosłym. Jest to pełna przygód historia oparta na miłości dwójki tak wielce różniących się ludzi.
Moja ocenia nie może być oczywiście niższa niż 8/10.

Babi- szesnastoletnia dziewczyna, świetna uczennica z tak zwanego dobrego domu poznaje Stepa- chuligana, którego życie składa się z bezsensownych bijatyk, wyścigów na motorze oraz ćwiczeń na siłowni. Mimo dwóch różnych charakterów, środowisk życia oraz sprzeciwów apodyktycznej matki Babi zakochują się sobie. Pod wpływem tego uczucia oboje się zmieniają. Babi otwiera się na...