Współpasażerowie z tytułowego autobusu. O ich łączy? Poza piątkowym wieczornym kursem? Nic. Każdy żyje swoją historią. Skrywa przed pozostałymi swoje sekrety, czasem dramaty. Nie dzieli się codziennością - radościami i smutkami.
To nie jest lektura z dużą dynamiką akcji. Charaktryzuje ją pozorny spokój, chwilami melancholia. A jednak nie jest nudna.

Współpasażerowie z tytułowego autobusu. O ich łączy? Poza piątkowym wieczornym kursem? Nic. Każdy żyje swoją historią. Skrywa przed pozostałymi swoje sekrety, czasem dramaty. Nie dzieli się codziennością - radościami i smutkami.
To nie jest lektura z dużą dynamiką akcji. Charaktryzuje ją pozorny spokój, chwilami melancholia. A jednak nie jest nudna.

nie wiem jak Binchy to robi, ale czyta się wspaniale te opowieści o zwyczajnych ludziach, ich kłopotach, rozterkach, radościach:) ciepła, niewymuszona, bezpretensjonalna książka - kolejny wyraz talentu pisarki:)

nie wiem jak Binchy to robi, ale czyta się wspaniale te opowieści o zwyczajnych ludziach, ich kłopotach, rozterkach, radościach:) ciepła, niewymuszona, bezpretensjonalna książka - kolejny wyraz talentu pisarki:)

Z pewnością nie jest to książka, którą trzeba przeczytać. Aczkolwiek nie oznacza to, że czytać jej nie należy, ponieważ będzie to strata czasu. Lektura raczej na plażę lub aby umilić sobie wieczór. Powieść ma ciekawą konstrukcję, przedstawia nam ludzi, którzy w każdy weekend podróżują tytułowym liliowym busem, odbywając podróż z Dublina do ich rodzinnego miasteczka – Rathdoon. Dowiadujemy się dlaczego porzucają wielkomiejskie życie, co ich skłania do ucieczki w rodzinne pielesze. Ważne jest to, iż przedstawione historie są prawdopodobne, a problemy całkiem rzeczywiste. Nie wszystkie zresztą uda się podróżnym rozwiązać, a czasami wyjście z sytuacji, które wybiorą wcale nie będzie godne pochwały. Intrygujący i wart docenienia jest sposób przedstawienia postaci. Mamy do czynienia z różnymi punktami widzenia, tym osobistym, czyli monologiem wewnętrznym oraz tym, gdy pasażerowie określają swoje wzajemne relacje. Jednakże przez to, iż bohaterów jest wielu książka nie wciąga. Nim zdążymy tak naprawdę przejąć się losami któregoś z nich, to już poznajemy następnego. Również ich historie, czasami niezwykłe i nietuzinkowe, ponieważ opisane są skrótowo, sprawiają że nie potrafimy tak do końca wczuć się w klimat powieści.

Z pewnością nie jest to książka, którą trzeba przeczytać. Aczkolwiek nie oznacza to, że czytać jej nie należy, ponieważ będzie to strata czasu. Lektura raczej na plażę lub aby umilić sobie wieczór. Powieść ma ciekawą konstrukcję, przedstawia nam ludzi, którzy w każdy weekend podróżują tytułowym liliowym busem, odbywając podróż z Dublina do ich rodzinnego miasteczka –...