Mówi się o Łodzi rożne rzeczy. Że to miasto fabrykantów, filmowców, aktorów, hipsterów, a ostatnio nawet, z ust pewnego aktora, padło hasło, że Łódź to kolebka meneli. Jedno jest pewne, Łódź, to już nie tylko sławna na cały świat Łódzka Wytwórnia Filmowa, to przede wszystkim wylęgarnia talentów i ludzi bardzo kreatywnych. Dlatego też, nie zastanawiałam się ani chwili, aby sięgnąć po książkę łódzkiej debiutantki Agnieszki Płoszaj. Ale czy można byłoby postąpić inaczej, gdy jest się rodowitym łodziakiem? Zdecydowanie nie.

"Czarodziejka" już na wstępie pozytywnie mnie zaskoczyła. Autorka zastosowała zabieg, znany mi dotychczas z obcojęzycznych powieści kryminalnych. Zdarzenia z przeszłości przeplatają się z teraźniejszością. Sama fabuła dość rozbudowana i wielowątkowa.

W "Czarodziejce" znalazło się miejsce dla zabójstwa, samobójstwa, wypadku, tajemniczej paczki, flirtu, fundacji dziecięcej, tajemniczego rodzeństwa oraz spadku.

W moim odczuciu było tego wszystkiego zbyt wiele i zbyt chaotycznie. Rozumiem autorkę, która zapewne chciała, aby jej pierwsza książka miała w sobie wszystko, co powinien zawierać dobry kryminał, ale niestety w tym przypadku więcej w cale nie oznacza lepiej.
Niemniej lekkie pióro w "Czarodziejce", powoduje, że czyta się ją miło, lekko i przyjemnie.

Płoszaj wykreowała również bardzo wyraziste i charakterne postacie. Główne bohaterki bawiły mnie do łez. Poczułam się trochę jakbym wracała do lektur z przeszłości, do Siesickiej czy Musierowicz, które uwielbiałam. Niestety im dalej w głąb, tym zachowania i dialogi głównych bohaterek zaczęły mnie irytować. Oczywiście "Czarodziejka" to nie tylko postać Marii Malickiej i Julii Bronickiej. To również Komisarz Karski, Podkomisarz Mielczarek i mój ulubiony Naczelnik Dziewoń, których nieporadność zakrawa o absurd.

Reasumując daleko "Czarodziejce" do kryminału. Pokusiłabym się tu raczej o stwierdzenie, że to dość dobra obyczajówka z wątkiem kryminalnym. Takie babskie czytadło z lukrem i jednorożcem. Jak dla mnie trochę przegadana, przez co akcja nie nabierała tempa. Książka, w moim odczuciu, przeznaczona jest przede wszystkim dla młodszego czytelnika, jak i tych, którzy nie czytają nałogowo kryminałów.

Mówi się o Łodzi rożne rzeczy. Że to miasto fabrykantów, filmowców, aktorów, hipsterów, a ostatnio nawet, z ust pewnego aktora, padło hasło, że Łódź to kolebka meneli. Jedno jest pewne, Łódź, to już nie tylko sławna na cały świat Łódzka Wytwórnia Filmowa, to przede wszystkim wylęgarnia talentów i ludzi bardzo kreatywnych. Dlatego też, nie zastanawiałam się ani chwili, aby...