Ostatnio wspominałam że sięgając po książki Chrisa Cartera czytelnik wie czego może się spodziewać. Myślę że to z jednej strony duży atut (lubimy to co znane, przewidywalne) ale z czasem ta koncepcja może znużyć.
Po każdą kolejną część z serii o Robercie Hunterze sięgam z coraz mniejsza ekscytacją ale sięgam, co świadczy o tym że autor umie zaintrygować czytelnika mimo iż gra cały czas tymi samymi kartami.

"Nocny prześladowca" to kolejny seryjny morderca z którym w szranki policja w Los Angeles. Tym razem Robert Hunter i jego partner Carlos Garcia tropią sadystycznego mordercę młodych kobiet. Zabójca zaszywa im usta oraz krocza porzucając jeszcze żywe w opuszczonych ruderach. Nad ich głowami zostawia zaś napis: masz to w sobie.
Tak jak i we wcześniejszych książkach tak i w tej mnóstwo jest okrucieństwa i przemocy. Mnie takie epatowanie brutalnością i wymyślnymi sposobami na pozbawienie kogoś życia mocno irytuję. Z książki na książkę mam wrażenie że autor konkuruje sam ze sobą aby fabuła była bardziej krwawa.
Niewiele ma to wspólnego z tak zwanym "prawdziwym życiem". Ci co interesują się kryminologią doskonale wiedzą że wśród seryjnych zabójców próżno szukać takich historii.
W przypadku książek Chrisa Cartera literatura wyprzedza życie.

Jednak autorowi trzeba przyznać że obok epatowania przemocą tworzy logiczne, wciągające historie kryminalne które czytelnik może próbować rozwiązywać wraz z głównymi bohaterami. I to jest niezaprzeczalny atut jego książek który sprawia że mimo wszystko sięgam po kolejną część. "Rzeźbiarz śmierci" już czeka w kolejce.

Ostatnio wspominałam że sięgając po książki Chrisa Cartera czytelnik wie czego może się spodziewać. Myślę że to z jednej strony duży atut (lubimy to co znane, przewidywalne) ale z czasem ta koncepcja może znużyć.
Po każdą kolejną część z serii o Robercie Hunterze sięgam z coraz mniejsza ekscytacją ale sięgam, co świadczy o tym że autor umie zaintrygować czytelnika mimo iż...