Z zastrzeżeniem, te 3 gwiazdki - dla wyjadaczy. Dla początkujących - 2 gwiazdki więcej.

Widząc szaloną wręcz popularność prozy Canavan wreszcie po nią sięgnąłem i... srodze się zawiodłem.
Po pierwsze - jest to taki o wiele mniej wciągający Harry Potter.
Zapewne też grupa docelowa książki jest podobna.

Po drugie - fabuła jest bardzo płaska. Pierwszy tom można streścić w jednym zdaniu jednokrotnie złożonym, nie pomijając przy tym żadnych istotnych wydarzeń. Napięcie nie jest stopniowane, kumuluje się w zasadzie jedynie w finale, który na domiar złego jest dość oczywisty. Do tego muszę dodać, że czytałem GM jako jeden plik z całą trylogią - i byłem szczerze zdziwiony, że pierwszy tom skończył się tak nagle!

Po trzecie - sztampowy świat przedstawiony wraz z prostacko przeniesionymi problemami społecznymi naszej rzeczywistości. Coś jak angielski system szkolnictwa w Harrym Potterze - z tą różnicą, u Rowling ten zabieg zagrał i nadał książce ciekawego kolorytu - tutaj napięcia między biedotą, a bogaczami są mało przekonującą kalką, do tego mocno i nieudolnie moralizującą.

I po czwarte wreszcie - styl. Charakterystyczny dla anglosaskich bestsellerów - brak opisów, sama akcja i dialogi, dzięki czemu czytelnik będzie szaleńczo galopował przez kolejne strony opasłego tomiszcza. Wzorcem severskim powinien być dla takiego pisania Kod Leonarda da Vinci - można to lubić lub nie, ale potrafi dostarczyć pewnej dozy rozrywki.

Z prozą Canavan jest taki problem, że ów prosty styl nie chwyta czytelnika za fraki nie pozwalając oderwać się od książki choćby na minutę. Akcja nie galopuje, nie wciąga - ot, po prostu "dzieje się". Widać to w opisie świata, bohaterów, ich motywacji oraz uczuć - wszystko jest wyłożone jak kawa na ławę - brak metafor, rozbudowanych opisów, etc. Do tego znienawidzone przeze mnie zabiegi mające "zaczarować" i ożywić świat - czyli nadawanie egzotycznych (i najczęściej całkowicie wymyślonych) nazw przedmiotom, mającym odpowiedniki w naszej rzeczywistości. Nie wystarczy zamienić czterech słów na obce sformułowania, by nagle świat zmyślony "ożył"! Trzeba w to włożyć naprawdę dużo pracy, by magiczna kraina nie chwiała się w posadach i nie raziła czytelnika fałszem (vide - Tolkien, Herbert, a z naszego podwórza Sapkowski i mistrz Dukaj - to z dobrych przykładów. Ze złych - choćby Piekara i oceniany tu przeze mnie Szamałek).

Reasumując - dla mnie Canavan to niestety tylko strata czasu...

Z zastrzeżeniem, te 3 gwiazdki - dla wyjadaczy. Dla początkujących - 2 gwiazdki więcej.



Widząc szaloną wręcz popularność prozy Canavan wreszcie po nią sięgnąłem i... srodze się zawiodłem.

Po pierwsze - jest to taki o wiele mniej wciągający Harry Potter.

Zapewne też grupa docelowa książki jest podobna.



Po drugie - fabuła jest bardzo płaska. Pierwszy tom można streścić...