Kto wie, co przyniesie przyszłość… Może w przyszłości każdy może być kimś wpływowym, władać kim chce, rządzić, bo władza to potęga. I taki też świat przedstawia nam autor. Człowiek sprowadzony do mózgu w słoiczku, a jego życie do sterowanej symulacji. Tylko jedna osoba, Żywozdrodzony, świat taki, jakiego pragnie i Maszynozrodzeni – jego poddani, jego Stan. Ale czy posiadanie tego wszystkiego daje pełnię satysfakcji z „życia”?

Generalnie jak to u Sandersona, pomysł całkiem dobry, tyle że tym razem jak dla mnie zawiodło wykonanie. To chyba najsłabsza książka (opowiadanie?) jaką czytałam spod pióra autora. Wszystko było dość chaotyczne, wszystkiego było dla mnie za mało. Prze te ledwie 80 stron nie szło wczuć się w tak rozbudowany świat, w efekcie czego dostajemy same strzępki. A gdzie jeszcze zaprzyjaźnić się z bohaterem. Stworzenie innej rzeczywistości w krótkiej formie musi być niesamowicie trudne i wydaje mi się, że tym razem Sandersonowi nie specjalnie wyszło. Takie moje odczucie. I generalnie sama historia osadzona w tym świecie też mnie wzięła.

Generalnie całość oceniam na sześć, takie słabe, bo pomysł był jakiś i zawsze miło mi odkrywać pomysłowość i fantazję autora, która wydaje się nie mieć końca.

Kto wie, co przyniesie przyszłość… Może w przyszłości każdy może być kimś wpływowym, władać kim chce, rządzić, bo władza to potęga. I taki też świat przedstawia nam autor. Człowiek sprowadzony do mózgu w słoiczku, a jego życie do sterowanej symulacji. Tylko jedna osoba, Żywozdrodzony, świat taki, jakiego pragnie i Maszynozrodzeni – jego poddani, jego Stan. Ale czy...