Uważam książkę za wręcz fenomenalną, po oczytaniu całego cyklu wiedźmińskiego Pana Andrzeja czułem niedosyt "średniowiecznej" atmosfery, na szczęście całkowicie został zaspokojony przez pierwsza część osławionej trylogii husyckiej Pana Sapkowskiego. Do rzeczy. Najbardziej do książki przekonuje postać protagonisty Reynevana z Bielwawy (czy Reinamara, czy von Bielau, prawdę mówiąc nie skojarzyłem na podstawie pierwszej części trylogii jak nazywać dokładnie głównego bohatera), owy bohater nie jest wymiataczem pokroju Wiedźmina który kasuję piętnastu ludzi naraz (przygoda z Zolatanemm, Milvą i resztą), jest młodzianym zapaleńcem popełniającym MNÓSTWO głupstw, z którym czytelnik łatwo może się utożsamić. Według mojej opinii jego niepowodzenia i pech najbardziej trzymały mnie przy tej lekturze. Oczywiście nie można zapomnieć o fenomenalnym wręcz (przynajmniej z mojej wiedzy
), przygotowaniu Pana Sapkowskiego do podjętego tematu. Opisy historyczne, a zwłaszcza zachowania postaci tyczące się tamtych czasów są wręcz fenomenalne. Wiem, że komentarz miał się tyczyć jednej książki, ale mówiąc Sapkowski trzeba powiedzieć "Wiedźmin", a według mnie "Narrenturm" jest po stokroć lepszą lektura niż owa saga.

Uważam książkę za wręcz fenomenalną, po oczytaniu całego cyklu wiedźmińskiego Pana Andrzeja czułem niedosyt "średniowiecznej" atmosfery, na szczęście całkowicie został zaspokojony przez pierwsza część osławionej trylogii husyckiej Pana Sapkowskiego. Do rzeczy. Najbardziej do książki przekonuje postać protagonisty Reynevana z Bielwawy (czy Reinamara, czy von Bielau, prawdę...