Zapraszam na całość recenzji: https://goschebooks.blogspot.com/2017/02/czy-musimy-udawac-courtney-c-stevens.html


''Czy musimy udawać?'' to książka o złamanych duszach, pełna bólu i cierpienia. Myślę, że każdy z nas kiedyś był w sytuacji, w której nie mógł bądź nie chciał być sobą i udawał. Ludzie często zakładają maski, chowając się za nimi i pokazując nam tylko to co chcą pokazać, kawałek siebie. Taka też jet bohaterka książki - Alexi, z którą pod tym względem bardzo łatwo jest się utożsamić.

Alexi z pozoru może wydawać się zwykłą nastolatką. Cichą i spokojną. Jednak od roku ona tylko udaje. Tragedia z zeszłego lata odmieniła ją, zraniła i sprawiła, że bohaterka całkowicie się pogubiła. Dodatkowo nic nie może nikomu powiedzieć, bo nie tylko ona byłaby zraniona, ale także jej najbliżsi. Bohaterka przez całą tę sytuację ma nietypowe uzależnienie. Zadawanie sobie bólu i liczenie kratek wentylacyjnych jest jej normalnością, do czasu aż w jej domu i życiu pojawia się pewien chłopak.
Chłopak - Bodee uważany za szkolnego dziwaka. Codziennie ma inny kolor włosów - mam na myśli niebieski, zielony, czerwony itd. Kiedy dosięga go tragedia rodzinna, rodzice Alexi decydują się mu pomóc, by nie został sam. Bohaterzy nie potrafią uciec przez swoimi sekretami.

Cała treść książki skupia się na wzajemnej pomocy bohaterów. Tu nie ma licytacji kto miał gorzej, ale odniosłam wrażenie, że Alexi tak bardzo skupiła się na sobie, swoim sekrecie i bólu, że w tym chaosie zapomniała, że chłopak, który ciągle przy niej jest, ostatnio przeżył coś również strasznego. Nie mówię, że Alexi w ogóle nie obchodził Bodee, ale według mnie za mało.

Zapraszam na całość recenzji: https://goschebooks.blogspot.com/2017/02/czy-musimy-udawac-courtney-c-stevens.html


''Czy musimy udawać?'' to książka o złamanych duszach, pełna bólu i cierpienia. Myślę, że każdy z nas kiedyś był w sytuacji, w której nie mógł bądź nie chciał być sobą i udawał. Ludzie często zakładają maski, chowając się za nimi i pokazując nam tylko to co...