Brud to historia Relu. Współczesnego adwokata, z kredytem na lata. Żonatego mężczyzny, dla którego małżeństwo jest wyłącznie ….. spółką cywilną. Liczą się wzajemne korzyści, no bo chyba nie miłość ! Relu ponownie przedstawia nam świat nowoczesnej Warszawy. Poznajemy jego współpracowników , czyli ludzi wyzwolonych, bez wartości, dla których życie jest tu i teraz. Pragnących jedynie przyjemności dla siebie. Drugi człowiek – nie liczy się w ogóle. Brud to inaczej seks, władza, żądze, zdrady, samotność, duże pieniądze, dominacja silniejszych nad słabszymi, trudne relacje, silne emocje, z którymi nie zawsze potrafimy sobie poradzić. Taki jest świat Relu. O tym świecie nam opowiada.
Relu ma wszystko, czego można zapragnąć. Pieniądze, piękny dom, ukochanego psa (tu najwierniejszego przyjaciela… )życie pełne ludzi, wyszukanych przedmiotów, drogich marek, lecz mimo to Relu wciąż poszukuje… Czego? No właśnie.. po prostu szczęścia
i ucieczki od samotności.
Brud to smutna historia, gdyż pokazuje, że każdy z nas ma w sobie jakiś brud, swoją ciemną stronę, poczucie samotności i niespełnienia. Ten brud bywa silnie destrukcyjny…

Książka, jak pisałam na wstępie, jest dość podobna do poprzedniej, którą czytałam (Pokolenie Ikea) , bo opowiada o tym samym świecie i takich samych ludziach. Jednak jest coś, co wyróżnia Brud. Książka jest bardziej spójna, jest ciągłość w tekście. Ma się wrażenie, że jest o czymś. Na pewno jest bardziej refleksyjna. Więcej znajduje się tu wtrąceń, które są przemyśleniami autora nad życiem, nad jego sensem, co przekłada się na refleksje u czytelnika. Książka zapewne
w zamyśle miała być takim wewnętrznym monologiem autora. Rozmową z samym sobą
i spojrzeniem na świat z boku. W pewnym sensie się to udało, jednak w większości autor mnie nie przekonuje. Choć niektóre przemyślenia są trafne to analiza jego samego i tego co dzieje się wokół, jest dla mnie momentami płytka
i nie wiele wnosi. Uważam, że książka nie zasługuje na taki rozgłos jaki ma, bo to naprawdę nic wielkiego i specjalnego, jak mogłoby się wydawać. Spostrzeżenia w niej zawarte nie są jakieś wielce odkrywcze. Treść nie porywa. Język choć łatwy w odbiorze przepełniony jest inwektywami. Książka jet kontrowersyjna ze względu na treść. Opisywana „Wielka Warszawka” dla mnie wciąż jest obrzydliwa i przepełniona brakiem moralności i ludzkich zachowań, choć sam Relu niekiedy potrafi się zachować inaczej niż szowinistyczna świnia..

Subiektywnie: Książkę oceniam na 4/10 Jeśli ktoś ma ochotę zastanowić się nad życiem ale w taki sposób lekki, prosty, wyzbyty od filozoficznych myśli i „wielkich” mądrości, to niech sięga po tę pozycję. To nie jest wielka psychologia, ale zwykłe spostrzeżenia dorosłego faceta, ale zawsze doświadczenia mogą być w jakiś sposób pouczające.
Moja osobista refleksja… hmm to takie niebywałe, że ludzie, mający świat u swoich stóp, mogą być tak bardzo osamotnieni i nieszczęśliwi. Ta książka pozwoliła mi to zrozumieć
i docenić „szarość” codzienności, takie zwyczajne życie..

Brud to historia Relu. Współczesnego adwokata, z kredytem na lata. Żonatego mężczyzny, dla którego małżeństwo jest wyłącznie ….. spółką cywilną. Liczą się wzajemne korzyści, no bo chyba nie miłość ! Relu ponownie przedstawia nam świat nowoczesnej Warszawy. Poznajemy jego współpracowników , czyli ludzi wyzwolonych, bez wartości, dla których życie jest tu i teraz. Pragnących...