Odkąd w ubiegłym roku przeczytałam po raz pierwszy książkę Sylwii Chutnik , a niedawno kolejną, pozostaję pod urokiem jej prozy. Wzięłam więc z biblioteki “Smutek cinkciarza” nie dla tytułu, przywołującego lata PRL-u, które dobrze pamiętam, nie dla serii (którą skądinąd znam i cenię),ale właśnie dla autorki.

Pani Chutnik po raz kolejny pokazuje postać, która wymyka się społecznej presji, stereotypom i dezyderatom. Nie wpasowuje się w zuniformizowane komunistyczne społeczeństwo. I znowu świetnie jej to wychodzi.

Nie jest to reportaż ani dokument, ale fabularyzowana opowieść oparta jednakże na prawdziwych faktach. Autorka (ur. 1979) zdobywała wiadomości również z pierwszej ręki, od rodziców i babci, którym dedykuje książkę.

Życiowe sukcesy, rozterki i problemy tytułowego bohatera - Wiesława R. - opisane w pierwszej osobie i znakomicie stylizowane czyta się szybko, lekko, czasem z uśmiechem, czasem z lekkim zażenowaniem, a często ze współczuciem i niestety politowaniem. Autorka wprowadza nas w każdy aspekt życia, nawet najbardziej intymny. To nie tylko portret cinkciarza – cwaniaka, króla życia i imprezowicza - ale też syna, męża i ojca. Jego życiowa filozofia pełna jest skrajności. Z jednej strony oszukuje klientów pod PEWEX-ami, robi lewe interesy, korumpuje i kłamie, a z drugiej bardzo kocha i szanuje najbliższych, bo najważniejsza jest dla niego rodzina i zabezpieczenie jej bytu.

Czuć klimat tamtych lat, chorej gospodarki, w której albo stoi się tygodniami pod sklepem, albo kombinuje. Autorka nie koncentruje się jednak jedynie na pracy i nadludzkich staraniach o zwykły byt, ale i na rozrywkach, jakie w tamtych latach królowały. Dancingi, nocne imprezy, hektolitry alkoholu, a wszystko okraszone fragmentami peerelowskich szlagierów.

Zachwycająca precyzja w odtwarzaniu wszystkich realiów codziennego życia dla wielu starszych czytelników będzie powrotem do lat młodości, dla młodszych lekcją historii, jakiej nie ma w podręcznikach.

Po tej lekturze, od dwóch dni, godzinami słucham starego hitu “Jak się masz, kochanie” zespołu Happy End😊

Odkąd w ubiegłym roku przeczytałam po raz pierwszy książkę Sylwii Chutnik , a niedawno kolejną, pozostaję pod urokiem jej prozy. Wzięłam więc z biblioteki “Smutek cinkciarza” nie dla tytułu, przywołującego lata PRL-u, które dobrze pamiętam, nie dla serii (którą skądinąd znam i cenię),ale właśnie dla autorki.

Pani Chutnik po raz kolejny pokazuje postać, która wymyka się...

Zdecydowanie ocena 10/10!!
Przepadłam.
Pochłonęłam na raz tę historię.
Za tę opowieść bardzo dziękuję i szacunek składam ogromny
oraz wyrazy uznania dla autorki.

Można by ująć - historia oparta na ówczesnych faktach,
ballada osnuta wątkiem dansingu i specyficznym klimatem PRLu.
Czyli zarys i idealne osadzenie w rzeczywistości czasów niedostatku.
Każdy Polak
mógłby
to przeczytać
(nie piszę - powinien, ponieważ nie chcę narzucać swoich sugestii,
raczej to moje osobiste, wynikające z przyzwoitości i próby
propozycji zachowania pewnych zjawisk, życzenie).

Codzienna krzątanina, sprawy, załatwianie, "robienie wałków", sposoby na utrzymanie rodziny i próby
zapewnienia jej dostatniej przyszłości... czyli to, co każdy z nas na tym padole przechodzi i doświadcza z łagodniejszymi lub brutalniejszymi perypetiami.
Utrzymać się i najlepiej żyć dostatnio... - to jeden z wątków, wokół którego historia się toczy; jest opowiadana z perspektywy zwyczajnego cinkciarza, jego rodziny a przy okazji zakreślająca tło popkultury i topografii głownie warszawskiej.

Wiele mądrych wniosków i pole do wartościowych przemyśleń pozostawia ta, poniekąd, barwna opowieść.
Każdy szuka "swojego" dancingu, który zaczaruje, czy oczadzi prozę życia i codzienność.
Ważne, aby być na tyle trzeźwym, bo potrafić choć na krótkie chwile
otwierać oczy i mieć odwagę zmierzyć się z realiami.
Polecam ogromnie.

Zdecydowanie ocena 10/10!!
Przepadłam.
Pochłonęłam na raz tę historię.
Za tę opowieść bardzo dziękuję i szacunek składam ogromny
oraz wyrazy uznania dla autorki.

Można by ująć - historia oparta na ówczesnych faktach,
ballada osnuta wątkiem dansingu i specyficznym klimatem PRLu.
Czyli zarys i idealne osadzenie w rzeczywistości czasów niedostatku.
Każdy Polak
mógłby
to...

Rewelacja.
Drobny kombinator i cinkciarz Wiesiek wspomina swoje życie. Akcja toczy się na warszawskich Bielanach. Bardzo trafnie sportretowne czasy PRLu.
Audiobook czytany przez Zbigniewa Buczkowskiego dodaje książce niepowtarzalnego charakteru, w końcu przecież aktor jest znany ze swoich kreacji podobnych postaci i robi to świetnie.

Rewelacja.
Drobny kombinator i cinkciarz Wiesiek wspomina swoje życie. Akcja toczy się na warszawskich Bielanach. Bardzo trafnie sportretowne czasy PRLu.
Audiobook czytany przez Zbigniewa Buczkowskiego dodaje książce niepowtarzalnego charakteru, w końcu przecież aktor jest znany ze swoich kreacji podobnych postaci i robi to świetnie.

Są takie okładki książek, które raz zobaczone, nie pozwalają o sobie zapomnieć. Dla mnie taką niezapomnianą okładką była ta z książki Sylwii Chutnik pt. „Smutek cinkciarza”. Pozornie zwykłe zdjęcie tańczących par a jest na nim wszystko - radość, skupienie, bliskość a przede wszystkim autentyczność i klimat epoki PRL. Kiedy pierwszy raz zobaczyłam tę okładkę, byłam na etapie pisania „poważnej” pracy o literaturze w dobie PRL-u i nawet zaczęłam lekturę książki Chutnik, ale uznałam, że to nie najlepszy czas dla tytułowego cinkciarza. Po latach wróciłam do tej historii i zostałam w realiach minionej epoki na dłużej.

Tytułowy cinkciarz a zarazem narrator tej historii - Wiesiek R. zaprosił mnie do swojego życia. Pozwolił podejrzeć go przy „pracy”, poznał z innymi waluciarzami, odkrył sekrety rodzinne, a przede wszystkim, za pomocą barwnych opisów, odzwierciedlił klimat dansingów popularnych w czasach PRL. Bo Wiesiek to człowiek wesoły, który pod maską uśmiechniętego mężczyzny skrywa smutne wnętrze. I właśnie ten smutek stopniowo wylewa się z Wieśka, aż w końcu doprowadzi go do najgorszego. Brzmiałoby to wszystko jak pięknie wymyślona przez autorkę fabuła, gdyby nie fakt, że Sylwia Chutnik wydała „Smutek cinkciarza” w serii „Na F/Aktach a historia głównego bohatera inspirowana jest aktami sprawy zabójstwa gdańskiego cinkciarza. I choć Nasz Wiesiek to rasowy warszawiak, autentyczność niektórych wydarzeń z jego opowieści sprawia, że nie sposób pozbyć się dreszczy, które towarzyszą Nam w ostatniej części tej pozornie lekkiej i przyjemniej opowieści.

Godna pochwały jest w „Smutku cinkciarza” dbałość o szczegóły. Wiesiek mówi językiem epoki, stosuje słownictwo znane w kręgach handlujących walutą a kolejne rozdziały jego monologu to tytuły szlagierów znanych i lubianych, nie tylko w czasach PRL. Sylwia Chutnik zadbała o to, by czytelnik, nawet ten urodzony po 1989 roku, mógł na moment przenieść się do okresu młodości swoich rodziców czy dziadków i poznać realia czasów, w których przyszło im żyć.

Ale „Smutek cinkciarza” to coś więcej niż powrót do przeszłości. To przejmujący zapis relacji ojca z synem, przedstawiony na dwóch pokoleniach bohaterów, który rzuca cień na całe życie Wieśka i jego rodziny. To wreszcie próba dookreślenia relacji rodzic-dziecko i mąż-żona, które w minionym ustroju wyglądały zupełnie inaczej niż obecnie. I chyba właśnie z powodu tych rodzinnych zależności, opowieść Wieśka, choć niełatwą w odbiorze, czyta się jednym tchem. Aż do zakończenia, które spada na Nas nagle, niespodziewanie i zdecydowanie zbyt szybko.

„Smutku cinkciarza” nie trzeba polecać. Okładka mówi sama za siebie. Pytanie tylko, czy i Tobie nie pozwoli o sobie zapomnieć?

Są takie okładki książek, które raz zobaczone, nie pozwalają o sobie zapomnieć. Dla mnie taką niezapomnianą okładką była ta z książki Sylwii Chutnik pt. „Smutek cinkciarza”. Pozornie zwykłe zdjęcie tańczących par a jest na nim wszystko - radość, skupienie, bliskość a przede wszystkim autentyczność i klimat epoki PRL. Kiedy pierwszy raz zobaczyłam tę okładkę, byłam na etapie...

Kolejna pozycja serii na f/aktach. Tym razem przenosimy się w „cudowne” czasy PRL-u. Taka nastała na nie teraz moda, a Sylwia Chutnik przypomniała o realiach. Zrobiła to, poprzez opowieść cinkciarza, patrz/ osoba, która w okresie istnienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej prowadziła nielegalny obrót walutami, to znaczy skupowała i sprzedawała dolary amerykańskie, a także inne waluty wymienialne i bony dolarowe PeKaO/za wikipedia.
Zabawa, wódka,dancingi, putany, nielegalny handel walutą, nocne życie, a w tym wszystkim znaleźć trzeba miejsce dla rodziny, bo: „ Rodzina jest jak obca waluta o najlepszym kursie, to jest darmowa wódka w pięciogwiazdkowym hotelu, to jest sztos”. Sratatatata, czekaj Wojtek lata. Wiecie co, mam dużo złości przez tę historię opowiedzianą przez Króla Sprytu, Wieśka-cinkciarza szukającego przykrywki dla swoich zachowań, poczynań, usprawiedliwiania pijaństwa, rozwiązłości, a to wszystko-dla rodziny. Wiesiek dobrej rodziny nie miał w dzieciństwie, więc stworzyć chciał swoją, lepszą, choć początki były w kij trudne. Cóż, po lekturze stwierdzam, coś jednak nie pykło. Skończył fatalnie, ale o tym, to już wam sam opowie, pod warunkiem, że sięgnięcie po jego historię. Czarny humor, realia PRL-u, dla mnie-mocna, bolesna, podnosząca ciśnienie. Chylę czoła przed panią Sylwią Chutnik, że z takiej ludzkiej wydmuszki, z tak banalnej historii, wycisnęła tak wiele emocji, wskrzeszając przy tym PRL-owskie klimaty.
„Wspomnienia są czymś, co jest najgorsze dla psychiki człowieka. Już się pozbierało w sobie, już się za robotę wzięło, a tu-trach!- przypomina się jedno, drugie. A to obraz zamglony, jakieś słowo niepotrzebne. Uderzenie ręki o policzek.”

Kolejna pozycja serii na f/aktach. Tym razem przenosimy się w „cudowne” czasy PRL-u. Taka nastała na nie teraz moda, a Sylwia Chutnik przypomniała o realiach. Zrobiła to, poprzez opowieść cinkciarza, patrz/ osoba, która w okresie istnienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej prowadziła nielegalny obrót walutami, to znaczy skupowała i sprzedawała dolary amerykańskie, a także...

Ciekawa opowieść, która przeniosła mnie do czasów młodości moich rodziców. Niestety, im bliżej końca, tym bardziej miałam dosyć nawiązań do bajek. Napięcie zamiast rosnąć, opadało. Mimo wszystko polecam! Szybko się czyta i przyjemnie.
P.s. Wychodzi na to, że główny bohater miał dwie twarze. Tę złą, drugą twarz poznaliśmy w opisie córki na końcu. Szkoda, że autorka tego wątku szybciej nie dodała do powieści.

Ciekawa opowieść, która przeniosła mnie do czasów młodości moich rodziców. Niestety, im bliżej końca, tym bardziej miałam dosyć nawiązań do bajek. Napięcie zamiast rosnąć, opadało. Mimo wszystko polecam! Szybko się czyta i przyjemnie.
P.s. Wychodzi na to, że główny bohater miał dwie twarze. Tę złą, drugą twarz poznaliśmy w opisie córki na końcu. Szkoda, że autorka tego...

Trzeba by było zacząć od tego, kim był cinkciarz. Według definicji cinkciarz to potoczne określenie osoby, która w okresie istnienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej prowadziła nielegalny obrót walutami, to znaczy skupowała i sprzedawała dolary amerykańskie, a także inne waluty wymienialne i bony dolarowe PeKaO. Słowo pojawiło się pod koniec lat 50. 

W 2015 roku umorzono śledztwo w sprawie zabójstwa dawnego cinkciarza. Mimo że wszystko wskazywało na syna, nie zebrano wystarczających dowodów. 

Historia opowiedziana jest z perspektywy samego cinkciarza. Książka rewelacynie oddaje klimat PRL-u. Przedstawia środowisko cinkciarzy, prostytutek, klimat dancingów. Bardzo mi się podobało. Ciekawe postacie, klimat, komizm sytuacyjny. Polecam. 

Trzeba by było zacząć od tego, kim był cinkciarz. Według definicji cinkciarz to potoczne określenie osoby, która w okresie istnienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej prowadziła nielegalny obrót walutami, to znaczy skupowała i sprzedawała dolary amerykańskie, a także inne waluty wymienialne i bony dolarowe PeKaO. Słowo pojawiło się pod koniec lat 50. 

W 2015 roku umorzono...

Trochę obawiałam się sięgnięcia po tę książkę, widząc mierne oceny, ale jestem pozytywnie zaskoczona. Bardzo przypadł mi do gustu styl powieści - jego gawędziarstwo i lekkość, byłam w stanie całkowicie uwierzyć, że narratorem rzeczywiście jest były cinkciarz. Widać również, że autorka z przyjemnością bawiła się formą i opowiedzianą przez siebie historią. Realia PRL-owskie stwarzają doskonałe tło opowieści. Podoba mi się również koncepcja powieści - chociaż ton jest lekki i zabawny, to jednak finał historii jest tragiczny, jak również ciężkie są niektóre tematy poruszane przez narratora.
"Smutek..." jest ciekawą pozycją, warto po nią sięgnąć.

Trochę obawiałam się sięgnięcia po tę książkę, widząc mierne oceny, ale jestem pozytywnie zaskoczona. Bardzo przypadł mi do gustu styl powieści - jego gawędziarstwo i lekkość, byłam w stanie całkowicie uwierzyć, że narratorem rzeczywiście jest były cinkciarz. Widać również, że autorka z przyjemnością bawiła się formą i opowiedzianą przez siebie historią. Realia PRL-owskie...

Moim zdaniem najlepsza książka Sylwii Chutnik. Autorka ma już nieco lepszy warsztat niż w poprzednich. Nadal nie jest to arcydzieło, ale można przeczytać.

Moim zdaniem najlepsza książka Sylwii Chutnik. Autorka ma już nieco lepszy warsztat niż w poprzednich. Nadal nie jest to arcydzieło, ale można przeczytać.

Ze strony na stronę ciekawsza, oddaje realia dawnych czasów i mimo tego, że inspirowana faktami - intryguje i zaciekawia.

Ze strony na stronę ciekawsza, oddaje realia dawnych czasów i mimo tego, że inspirowana faktami - intryguje i zaciekawia.