Dość długo męczyłam się nad tą książką, na przemian ją odkładając i znowu biorąc do ręki. Jednak udało mi się ją nareszcie skończyć.
"Obietnica anioła" miała możliwości, fajny temat, pomysł i teoretycznie niczego jej nie brakowało. Może oprócz talentu autora, którego (mam takie wrażenie) trochę zabrakło. O ile fabuła jest nawet nawet, to monsieur Frederic swoich bohaterów wykreował po macoszemu, tworząc blade, zlewające się charaktery.
Główna bohaterka - niezdecydowana kobieta, od razu wzbudziła moją antypatię. Drażniła mnie jej sztuczność, decyzje nie poparte ani sercem, ani rozumem. Wśród reszty postaci zaintrygowali mnie jedynie: Mojra i Simon. Ta pierwsza - nosiła w sobie jakieś barwy, jakieś życie. Natomiast mężczyźnie udało się mnie zaskoczyć i za to go cenię.
Co do samej książki, to gdyby nie retrospekcje to chyba umarłabym z nudów. Gdzieś tak do połowy dłużyła mi się niemiłosiernie, natomiast końcówka już przeleciała w jeden moment. Szkoda tylko, że umożliwia kontynuację. Wg mnie autor mógłby poprzestać na tej jednej części.

Dość długo męczyłam się nad tą książką, na przemian ją odkładając i znowu biorąc do ręki. Jednak udało mi się ją nareszcie skończyć.
"Obietnica anioła" miała możliwości, fajny temat, pomysł i teoretycznie niczego jej nie brakowało. Może oprócz talentu autora, którego (mam takie wrażenie) trochę zabrakło. O ile fabuła jest nawet nawet, to monsieur Frederic swoich bohaterów...