Eliette Abécassis

Mówi się że do trzech razy sztuka ale chyba nie w tym przypadku. Moje drugie spotkanie z twórczością pięknej Pani Abecassis zapewne będzie ostatnim bo po raz drugi z kolei nie wiem jak ocenić jej książkę i sam do końca nie wiem czy zrozumiałem o co w tej historii biega. W tej historii jest jedna poważna kwestia która nieco mnie przerasta a mianowicie, przeżycia wewnętrzne głównego bohatera. W sumie to taki paradoks bo zazwyczaj lubię powieści w których poruszona jest kwestia ludzkiej psychiki. Niestety, w tym przypadku zwyczajnie nie podołałem. Cały ten świat przeżyć uczuciowo-religijno-kulturowo-moralno-duchowych i nie wiem jakich jeszcze, jest dla mnie po prostu przerysowany. Odniosłem wrażenie że to wewnętrzne odczucia głównego bohatera są głównym wątkiem tej powieści. A wielka szkoda że tak jest bo ten drugi wątek, czyli wątek sensacyjno - przygodowy jest w tej książce na prawdę niezły. Zdarzały się nawet momenty że akcja powieści mocno mnie wciągała, kiedy coś się działo a uczucia schodziły na dalszy plan. Niestety bardzo często było tak że jak już pojawiały się ciekawe sytuacje, główny bohater znów powracał ze świata zewnętrznego do wewnętrznego i znów wszystko się sypało... Jak dla mnie to było po prostu niepotrzebne spowolnienie akcji, która i tak nie jest przecież zbyt dynamiczna. Czy wobec tego są jakieś plusy ? Na pewno plusem znów jest nieco oryginalny styl pisania. Niby nic no ale z drugiej strony fajnie że czasem pojawi się coś innego niż tylko schemat : Rozdział I, Rozdział II, Rozdział XIX ... Temat podjęty przez autorkę na pewno jest ciekawy. Książka z pewnością ma w sobie coś, co sprawia że jest oryginalna i nietypowa ale to chyba za mało żeby ocenić ją wyżej.