'Czy jest sens pisać nowelę, by zakończyć powieść?' - zastanawiałam się czytając dalszy ciąg "Obcego dziecka", które było jedną z lepszych książek, które przeczytałam w zeszłym roku. Dalszy ciąg pisany takim samym stylem, jak powieść, ale ja miałam mieszane uczucia. Nie chcę przy okazji ujawnić tutaj zakończenia ani głównej powieści, ani tejże noweli. Zadałam sobie pytanie, czy "Obce dziecko" dostałoby taką samą ocenę, gdyby dołączyć to w jedną całość? No i w sumie sama postawiłam się pod ścianą. Lubię finały, które zostawiają pewne przemyślenia, które zostawiają nam możliwość uruchomienia wyobraźni. Rachel Abbott wyszła trochę naprzeciw czytelnikom i wydała ebook, który robi to za nas. Niby wszystko ok, czyta się łatwo i przyjemnie, spotkanie z bohaterami, których się polubiło jest miłe, ale czy to było konieczne? Zawsze można podarować sobie nowelę, jednak autorka postawiła poprzeczkę na tyle wysoko, że pewnie przeczytam wszystko co spłynie spod jej pióra. Do tej pory jej dwie powieści mnie nie zawiodły... Nie jest źle, ciężko też porównać do powieści, zostawia jednak pewien rodzaj ulgi, gdy się pomyśli o bohaterach. Zdecydowanie bardziej jednak polecam "Obce dziecko".

'Czy jest sens pisać nowelę, by zakończyć powieść?' - zastanawiałam się czytając dalszy ciąg "Obcego dziecka", które było jedną z lepszych książek, które przeczytałam w zeszłym roku. Dalszy ciąg pisany takim samym stylem, jak powieść, ale ja miałam mieszane uczucia. Nie chcę przy okazji ujawnić tutaj zakończenia ani głównej powieści, ani tejże noweli. Zadałam sobie...