Często na tym forum czytam o mieszanych uczuciach towarzyszących decyzji o oceniaeiu książki.Takie właśnie uczucia mam teraz.No bo jak ocenić książkę,której początek jest wspaniały, a końcówka nędzna.Początek to fascynujący obraz bogatej chińskiej rodziny w Chinach lat trzydziestych XX wieku,końcówka to jakaś utopijna wizja przeprowadzenia zmian społecznych,mocno naiwna i wyidealizowana. Denerwowało mnie to,bo przecież autorka napisała książkę w 1946r,po wojnie w której nasz świat całkowicie stracił swoją cnotę naiwności.Centralną postacią w tej powieści jest kobieta-matka: inteligentna,mądra i sprawiedliwa na chiński sposób.Góruje nad mężem intelektem,ale jest mu podległa zgodnie z tradycją społeczną.Gorset podległości uwiera ją więc instynktownie ( bo przecież wychowana w tradycji chińskiej,zamkniętej na wpływy obcego świata,nie wie co to jest feminizm i równouprawnienie płci) chce się od niego uwolnić,a może tylko w jedyny dostępny dla niej sposób,czyli od wspólnego łoża,bo duchowo od dawna mężowi nie podlega.Tymczasem rewolucyjne zmiany społeczne do Chin dotarły z zewnątrz i Chiny chcąc nie chcąc muszą się im poddać.Dla starego pokolenia to niełatwe,ale większość młodych otwiera się na nie z entuzjazmem.Na koniec napiszę jeszcze,że bardzo mi się nie podobał,mało sympatyczny,wtręt o misjonarce katolickiej.Pisarka,jak wiadomo,była dzieckiem misjonarzy,konkurującego w misyjnych działaniach,kościoła prezbiteriańskiego. Nie było to ładne ze strony noblistki.Mogła sobie to darować,bo ta postać nie miała żadnego znaczenia dla akcji. Zatem reasumując:to za początek 9 punktów,za końcówkę 3,czyli średnia ocena 6.

Często na tym forum czytam o mieszanych uczuciach towarzyszących decyzji o oceniaeiu książki.Takie właśnie uczucia mam teraz.No bo jak ocenić książkę,której początek jest wspaniały, a końcówka nędzna.Początek to fascynujący obraz bogatej chińskiej rodziny w Chinach lat trzydziestych XX wieku,końcówka to jakaś utopijna wizja przeprowadzenia zmian społecznych,mocno naiwna i...