Kolejna pozycja autorstwa wietnamskiego mnicha niestrudzenie propagującego uważność-mindfulness jako lek na trudy codziennego życia. Sporo tu o tym jak ważna jest dla nas cisza, i ta zewnętrzna i ta wewnętrzna; tylko w takiej ciszy możemy usłyszeć własne serce. Z drugiej strony wiele tu powtórzeń z innej książki autora, „Cud uważności”, poza tym uporczywe twierdzenie, że uważność to panaceum na wszystkie problemy psychologiczne czy psychiczne jest dużą przesadą. Walorem książki są liczne i oryginalne przykłady medytacji.

Wietnamski mnich od lat rezydujący we Francji, znany propagator mindfulness, zwraca w tej książce uwagę na znaczenie ciszy, w czasach gdy jesteśmy wręcz przywaleni różnego rodzaju dźwiękami, i bodźcami. Nie chodzi tylko o uwolnienie się od hałasu ale też o uciszenie zgiełku w nas samych. To ważne i często niełatwe zadanie, autor pisze: „Mam wrażenie, że wielu z nas boi się ciszy. Stale coś wchłaniamy – tekst, muzykę, program radiowy bądź telewizyjny, myśli – żeby tylko czymś zapełnić przestrzeń. Jeśli cisza i przestrzeń są tak ważne dla naszego szczęścia, dlaczego nie robimy im więcej miejsca w swoim życiu?”

Dlaczego cisza jest tak ważna? Bo, jak pisze, nieco poetycznie, autor: „Gdy uda ci się uciszyć wszelki zgiełk w tobie, gdy uda ci się zaprowadzić w tobie ciszę, grzmiącą ciszę, zaczynasz słyszeć dobiegające z twojego wnętrza najgłębsze wołanie. To woła do ciebie twoje serce.” Przy okazji autor podaje sporo ważnych i praktycznych zaleceń jak dbać o swoją ciszę.

Z drugiej strony autor często powtarza tezy z poprzednich swoich książek (a wydał ich wiele), w szczególności z „Cudu uważności”, a jego główne przesłanie to: uważność jest lekiem na wszelkie nasze kłopoty psychologiczne i duchowe. Znajduję w tym pewną przesadę bo autor w zasadzie nie wspomina o współczesnej psychologii czy psychiatrii, a o psychoterapeutach ma tylko złe zdanie (nie przepracowali swego cierpienia). Uważam, że uważność jest wspaniałą metodą walki ze stresem czy depresją, ale traktowanie jej jako lekarstwa na wszystkie nasze bolączki jest grubą przesadą (praktykowanie jej w pewnych stanach może wręcz prowadzić do pogorszenia). Zatem to nieco nachalne propagowanie uważności po pierwsze jest nieco niebezpieczne, po drugie trąci tanim marketingiem. Poza tym książka ma mocny przechył buddyjski, co czyni ją trudną lekturą dla czytelnika zachodniego.

Mocną stroną książki są ciekawe medytacje uważnościowe, na przykład medytacja w centrum hałaśliwego miasta, czy medytacja przed jedzeniem. Z pewnością warto je wypróbować w praktyce.

Kolejna pozycja autorstwa wietnamskiego mnicha niestrudzenie propagującego uważność-mindfulness jako lek na trudy codziennego życia. Sporo tu o tym jak ważna jest dla nas cisza, i ta zewnętrzna i ta wewnętrzna; tylko w takiej ciszy możemy usłyszeć własne serce. Z drugiej strony wiele tu powtórzeń z innej książki autora, „Cud uważności”, poza tym uporczywe twierdzenie, że...