Odrobina spirytystyki, szczypta muzyki i główny składnik- psychologia. Niewątpliwie dobrze przygotowane składniki, jednak w moim odczuciu coś nie wyszło. I w zasadzie nie wiem co, bo czas akcji ciekawy, psychologia mnie interesuje już od dawna...Trup jest, krąg podejrzanych również. Do końca nie wiadomo kto jest zabójcą...
Niby wszystko pasuje, jednak akcja toczy się wolno i ślamazarnie. Brak nowych faktów przez większość książki powoduje, że tekst przebiegam jedynie wzrokiem, żeby wyłapać, kiedy coś zacznie się dziać. Wątek narzeczeństwa Liebermanna z Clarą wydaje się więcej niż zbędny- wręcz drażniący, bo nic z tego nie wynika. Wynurzenia na temat wątpliwości przedślubnych nie mają ŻADNEGO związku z treścią.
Podobnie jest z Amelią. Tutaj, chociaż to ona wnosi do śledztwa najwięcej, to jednak...Jej problem zostaje szybko rozwiązany, a przez większość książki jest postacią przezroczystą, nijaką ofiarą, ujawnioną jako inteligentną i błyskotliwą na sam koniec.
Właściwie jedyną postacią, która mi się w tym wszystkim podobała był Liebermann, ale jak już napisałam - to narzeczeństwo!
Ogółem wydaje mi się że najbardziej denerwuje narracja na "chybił trafił". Mnóstwo niepotrzebnych faktów i zdarzeń z życia poszczególnych bohaterów. Przeskakiwanie z jednego do drugiego, potem się okazuje, że to i tak nie ma znaczenia dla sprawy...Lepiej by było gdyby wydarzenia opisywane były z punktu widzenia jednej osoby albo chociaż śledczych...

Odrobina spirytystyki, szczypta muzyki i główny składnik- psychologia. Niewątpliwie dobrze przygotowane składniki, jednak w moim odczuciu coś nie wyszło. I w zasadzie nie wiem co, bo czas akcji ciekawy, psychologia mnie interesuje już od dawna...Trup jest, krąg podejrzanych również. Do końca nie wiadomo kto jest zabójcą...
Niby wszystko pasuje, jednak akcja toczy się wolno...