Książka zupełnie jak jej bohater - szczera, mocna, bezkompromisowa.

Książka zupełnie jak jej bohater - szczera, mocna, bezkompromisowa.

Autobiografia piłkarza nietuzinkowego, z jednej strony grał w Arsenalu Londyn, oraz reprezentacji Anglii, czyli było nie było, dużych drużynach. Z drugiej strony, trudno nie odnieść wrażenia, że mógł osiągnąć więcej sukcesów, których nie osiągnął z powodu uzależnienia od alkoholu.
W najgorszych czasach zdarzało mu się grać po kilku piwach. Tony Adams twierdził, że 10-15 piw w jeden wieczór to był standard. Na liście jego ekscesów był wypadek spowodowany prowadzeniem samochodu po alkoholu, kiedy to jakimś cudem jedynym poszkodowanym był on sam. W wyniku tego występku trafił do więzienia, po czym o dziwo wrócił jeszcze do grania na całkiem wysokim poziomie.
Ta książka to nie jest jednak tylko opowieść o uzależnieniu, ale jednak całkiem sporo informacji z życia drużyny, chociażby proces przejmowania jej i kształtowania przez Arsene'a Wengera, który przychodził do Anglii jako człowiek mało znany, a śmiało można powiedzieć, że odcisnął na niej piętno i sprofesjonalizował życie piłkarzy.
Mocna pozycja, warto przeczytać.

Autobiografia piłkarza nietuzinkowego, z jednej strony grał w Arsenalu Londyn, oraz reprezentacji Anglii, czyli było nie było, dużych drużynach. Z drugiej strony, trudno nie odnieść wrażenia, że mógł osiągnąć więcej sukcesów, których nie osiągnął z powodu uzależnienia od alkoholu.
W najgorszych czasach zdarzało mu się grać po kilku piwach. Tony Adams twierdził, że 10-15...

Fragmentami można było odnieść wrażenie, że to kolejna książka o "wygraliśmy Puchar Ligi, odpadliśmy z Pucharu Anglii". Niech to Was jednak nie zwiedzie. Adams pod koniec XX wieku stworzył szczere wyznanie o wychodzeniu z nałogu, które do dziś może być świadectwem dla wielu ludzi, nie tylko sportowców. Ostatnie rozdziały wbijają w fotel!

Fragmentami można było odnieść wrażenie, że to kolejna książka o "wygraliśmy Puchar Ligi, odpadliśmy z Pucharu Anglii". Niech to Was jednak nie zwiedzie. Adams pod koniec XX wieku stworzył szczere wyznanie o wychodzeniu z nałogu, które do dziś może być świadectwem dla wielu ludzi, nie tylko sportowców. Ostatnie rozdziały wbijają w fotel!

Mocna i szczera autobiografia legendy Arsenalu. Polecam!

Mocna i szczera autobiografia legendy Arsenalu. Polecam!

Dla mnie, czyli kibica Arsenalu, pozycja świetna. Bardzo się cieszę, że Adamsowi udało się ogarnąć, bo przez całą książkę mocno mu kibicowałem (właśnie dlatego książka i cała historia są dla mnie lepsze niż u Paula Mersona, podczas którego czytania było mi momentami po prostu przykro...).

Zdecydowanie polecam, zwłaszcza osobom, które lubią, kiedy trudne życiowe historie kończą się happy endem.

Dla mnie, czyli kibica Arsenalu, pozycja świetna. Bardzo się cieszę, że Adamsowi udało się ogarnąć, bo przez całą książkę mocno mu kibicowałem (właśnie dlatego książka i cała historia są dla mnie lepsze niż u Paula Mersona, podczas którego czytania było mi momentami po prostu przykro...).

Zdecydowanie polecam, zwłaszcza osobom, które lubią, kiedy trudne życiowe historie...

Szczery Tony Adams o swoim uzależnieniu. Szkoda, że książka nie opowiada historii aż do dnia dzisiejszego czy choćby do zakończenia kariery - książka wydana w oryginale w 1998 roku (podczas gdy Adams grał do 2002 roku, a później był trenerem),w Polsce ukazała się w 2016 roku, zapewne na fali popularności biografii sportowców.

Szczery Tony Adams o swoim uzależnieniu. Szkoda, że książka nie opowiada historii aż do dnia dzisiejszego czy choćby do zakończenia kariery - książka wydana w oryginale w 1998 roku (podczas gdy Adams grał do 2002 roku, a później był trenerem),w Polsce ukazała się w 2016 roku, zapewne na fali popularności biografii sportowców.

Najlepsza piłkarska biografia jaką czytałem. Nie jest to typowe "słodzenie" jak to jest w zwyczaju, a szczera, brutalna prawda. Czytając tą książkę wyobrażałem sobie wszystkie te sceny. Czułem się głęboko znużony w lekturze i mega zafascynowany dalszymi losami bohatera. Wybitna postać i wybitna książka. Jedna z moich ulubionych pozycji na mojej sportowej półce! Gorąco polecam! Książka z serii "must have" tematyki sportowej! ;)

Najlepsza piłkarska biografia jaką czytałem. Nie jest to typowe "słodzenie" jak to jest w zwyczaju, a szczera, brutalna prawda. Czytając tą książkę wyobrażałem sobie wszystkie te sceny. Czułem się głęboko znużony w lekturze i mega zafascynowany dalszymi losami bohatera. Wybitna postać i wybitna książka. Jedna z moich ulubionych pozycji na mojej sportowej półce! Gorąco...

"Zastanawialiście się kiedykolwiek, jak wygląda życie piłkarza po skończonym treningu? Po wygranym lub przegranym meczu? Bo nie oszukujmy się, piłkarzy znamy z telewizji i piłkarskich stadionów. Przynajmniej raz w tygodniu poświęcamy swój cenny czas i pieniądze, aby zobaczyć ich grę dla naszych klubów. Tuż po końcowym gwizdku spodziewamy się, że nasi idole grzecznie kładą się do łóżka i idą spać. A sława, kariera, pieniądze mają swoje drugie – bardzo często smutne – oblicze: najczęściej w postaci alkoholu, jeszcze gorszych używek, hazardu. Przykładem takiego zawodnika, który utonął w sidłach procentów jest Tony Adams – legenda Arsenalu F.C. i główny bohater biografii spisanej przez Iana Ridley’a.

Książka angielskiego dziennikarza opisuje życie Tony’ego Adamsa – jednego z najlepszych obrońców końca lat 80. i ostatniej dekady poprzedniego tysiąclecia. Główny bohater piórem twórcy „Dogrywki” przedstawia nam historię swojego życia. Życiorys zaczyna się od jego dzieciństwa i początków w piłce nożnej i wiedzie nas przez wiele lat wspaniałej kariery, gdzie poznajemy jego stosunek do treningów, meczów, kolegów z drużyny, trenerów, imprez, skandali, życia w więzieniu, a wszystko okraszone towarzystwem ulubionego piwa naszego bohatera – Guinnessa. Tony Adams już jako nastoletni chłopak pierwszy raz poznał smak alkoholu i przez 12 lat był on – obok futbolu – najważniejszą częścią jego życia".

Więcej na http://przeczytane.net/tony-adams-uzalezniony/

"Zastanawialiście się kiedykolwiek, jak wygląda życie piłkarza po skończonym treningu? Po wygranym lub przegranym meczu? Bo nie oszukujmy się, piłkarzy znamy z telewizji i piłkarskich stadionów. Przynajmniej raz w tygodniu poświęcamy swój cenny czas i pieniądze, aby zobaczyć ich grę dla naszych klubów. Tuż po końcowym gwizdku spodziewamy się, że nasi idole grzecznie kładą...

Książki sportowe to specyficzna kategoria w świecie książkowym. Większość książek (nie wszystkie!) jest pisana w ten sam sposób, na to samo kopyto.

A więc: mamy głównego bohatera (zazwyczaj piłkarza, rzadziej koszykarza, kierowcę rajdowego, siatkarza, boksera czy trenera),który albo ma jakąś mroczną przeszłość: w tym przypadku alkohol, w innych prochy, hazard, seks itp., albo wychowywał się w biedzie, musiał przejść bardzo ciężką, wyboistą drogę by osiągnąć sukces. Fabuła, jeżeli o jakiejkolwiek fabule można tu mówić, ale raczej nie prowadzi nas przez kolejne lata: od początków w danej dyscyplinie, pierwszych treningach, po kolejne lata kariery, przebijania się coraz wyżej w sporcie, aż do osiągnięcia pewnego sukcesu. Przemieszane jest to też życiem osobistym (jak w przypadku Tony'ego Adamsa). I tak czytamy jak to w maju 1983r. ktoś strzelił bramkę w spotkaniu z Leeds United, albo rzucił 45 punktów podczas zawodów koszykówki. W przypadku biografii trenerów oprócz samego trenowania innych dochodzi także wątek ich osobistych karier jako zawodników, bo jednak w większości przypadków tak to wygląda: zawodnik ---> trener.

Innym taki styl może się podobać, dla mnie, jako czytelnika, w książce musi być jakaś historia, jakiś wątek, który wciąga, który wywołuje pewne odczucia na czytelniku, której akcja cały czas zmierza do przodu. Muszą być jakieś zabójstwa, zbrodnie, dużo krwi, jakieś dramaty. W książkach sportowych też to jest, ale opowiedziane "na surowo", bez zbędnych emocji.

Książki sportowe to bardziej kroniki: lata po latach opisywane co się wydarzyło w danym czasie. Mnie to nie wciąga, bardziej się męczę, że jeszcze tyle stron do końca, zamiast się martwić, że książka tak szybko się kończy. Jednocześnie z tyłu głowy masz taką myśl: no skończ książkę, będziesz mógł się pochwalić że kolejna przeczytana w tym roku. Nie będziesz jak inni, którzy nic w tym roku nie przeczytają.

Tym razem się złamałem i przeczytałem tylko 200 stron. Książkę odłożyłem na półkę bez żalu, mimo że postać Tony'ego Adamsa od wielu lat wywoływała we mnie pozytywne odczucia, jako fana Arsenalu, w którym występował tyle lat.

Ocena nie mogła być inna: 4/10 i to jedna * za sympatię do Adamsa.

Książki sportowe to specyficzna kategoria w świecie książkowym. Większość książek (nie wszystkie!) jest pisana w ten sam sposób, na to samo kopyto.

A więc: mamy głównego bohatera (zazwyczaj piłkarza, rzadziej koszykarza, kierowcę rajdowego, siatkarza, boksera czy trenera),który albo ma jakąś mroczną przeszłość: w tym przypadku alkohol, w innych prochy, hazard, seks itp.,...