Moja wysoka ocena Zakonu Krańca Świata wynika z tego, że zmęczona czytaniem poważnych esejów i grubych biografii, ubawiłam się przednio przy lekturze obu książek Kossakowskiej. Autorce nie brak wyobraźni, czaru, polotu i szalonych pomysłów. Nawet dowcip trzyma się jej całkiem dobrze. Ubawiłam się przy fragmencie:
"Krępy osiłek, postępujący na czele oddziału zniszczenia, zauważył Berga i ruszył ku niemu, wywijając pałą. Naciągnięta na twarz niebieska włóczkowa czapka z otworami na oczy i usta sprawiała, że przypominał postać z kukiełkowego przedstawienia. Jednak poruszał się ciężko, bez wdzięku. Nie wyglądał na speca od bójek.
Banda świrów, pomyślał Berg i sprzedał błękitnemu napastnikowi precyzyjny cios w szczękę (...) Włóczkowy wojownik ze stęknięciem padł na kolana".
Inne cytaty:
"(...) Myślałem, że kontroluję swój talent. A tymczasem okazuje się, że latam po czyichś snach niby jakiś pieprzony piaskowy dziadek".
"- Tu można dokonać niezbędnej puryfikacji - powiedziała (...)
Chciał spytać, gdzie można dokonać defekacji, ale ugryzł się w język".
"Na pokrywce było napisane po prostu: "Zerwij ochronny pasek i zedrzyj wieczko".
Jak flaszeczka z napisem "Wypij mnie" ".

To kilka zaznaczonych cytatów. Resztę sami wyszukajcie. Nawiązania do literatury, bajek i baśni czyni tę powieść bardziej znajomą. To takie mrugnięcie oka w stronę czytelnika, by nie zmęczył się ciągłą wędrówką bohatera. Różne przygody i postaci przewijające się po drodze wzbogacane dialogami, czasami ciężkimi i wymuszonymi, bo wiele wynika z myśli i przeżyć bohatera. Chwilami zrezygnowałabym z gadulstwa, mimo że nie brak opisów, dokładnych aż do bólu. Chociażby katedra rozwalona przez spadający samolot, Świat podziemny, Drzewo, wizje itp. Śmiało mogę polecić!

Dziękuję Wydawnictwu Fabryka Słów za możliwość poznania tak niesamowitej wyobraźni Mai Lidii Kossakowskiej.

Moja wysoka ocena Zakonu Krańca Świata wynika z tego, że zmęczona czytaniem poważnych esejów i grubych biografii, ubawiłam się przednio przy lekturze obu książek Kossakowskiej. Autorce nie brak wyobraźni, czaru, polotu i szalonych pomysłów. Nawet dowcip trzyma się jej całkiem dobrze. Ubawiłam się przy fragmencie:
"Krępy osiłek, postępujący na czele oddziału zniszczenia,...