Odkąd Peter uratował osieroconego liska, on i Pax są nierozłączni. Do czasu, kiedy jego ojciec idzie do wojska i chłopiec musi pojechać do dziadka - a lisa wypuścić do lasu. Jednak już pierwszej nocy Peter wymyka się z domu dziadka i wyrusza w stronę swojego miejsca zamieszkania, oddalonego o setki kilometrów, gdzie ma nadzieję zastać Paxa. Lis w tym czasie musi nauczyć się jak przetrwać w dzikim lesie, i na nowo odkryć świat ludzi i zwierząt. Ale mimo wszystko wciąż nie traci nadziei, że chłopiec po niego wróci.

Jakaż to była urocza i kochana książka. Naprawdę! Nie dość, że gdy ją czytałam to czułam się jakbym to ja była Peterem, to dodatkowo rozdziały z perspektywy Paxa były oszałamiające - no właśnie, w tej historii mamy przedstawione rozdziały z perspektywy Petera i Paxa. Czytałam o wydarzeniach, które miały miejsce u chłopca, aby zaraz skończyć rozdział i przeczytać jak radzi sobie Pax w tym samym momencie oddalony od swojego przyjaciela o ponad pięćset kilometrów. Niesamowite.

Jednym z głównych bohaterów jest lisek Pax. Nigdy nie miałam do czynienia z czymś takim, więc tym bardziej ten pomysł mi się spodobał. Mogłam czytać co myśli lis, co czuje i jakie ma zamiar podjąć działania. Wszystko co przeżywał i o co się martwił wpływało również na mnie. Mam słabość do czytania książek o zwierzętach i zawsze takie pozycje wywołują u mnie łzy i mnie wzruszają.

Peter to chłopiec bardzo mądry i silny. Widząc błąd który popełnił w momencie zostawienia jego przyjaciela w lesie (przez działania ojca) nie zastanawia się ani chwili dłużej, tylko wyrusza w podróż. Oprócz tego, że gnębi go myśl, że oswojony i przyzwyczajony do domowych warunków - Pax może nie przeżyć lub umrzeć z głody, ostatecznie nie jest to jego jedyne zmartwienie. Dwunastolatek ma bowiem problemy ze sobą. Nagłe napady złości wywołują u niego wyrzuty sumienia z którymi sam nie może sobie poradzić.

Na kartach powieści spotykamy kobietę o imieniu Vola, która wprowadza wiele dobrego do całej historii. Chłopiec początkowo nie zdaje sobie sprawy, że jego los przypieczętuje właśnie ona. Uważa ją za szaloną i pierwotnie się jej boi. Vola mieszka sama, ale jest samotna z własnego wyboru. Pomaga Peterowi i wnosi dużo do jego życia, nawet więc niż on się spodziewa.

Książka jest bardzo wyjątkową pozycją. Przeczytana przez czytelnika w każdym wieku, na pewno zostawi po sobie ślad w serduszku. Wydaje mi się, że jest głównie skierowana do młodszych, ale ja tego aż tak nie odczułam. Przywiązałam się do głównych bohaterów, którzy zostali świetnie wykreowani przez autorkę.

Sara Pennypacker pisze prosto i płynnie. Akcja nie odbywa się ani za wolno, ani za szybko. Książkę przeczytałam w mgnieniu oka, a zakończenie sprawiło, że mimowolnie uśmiechałam się przez łzy. Niebanalna, ale wznosząca wiele dobrego do życia. Jest urocza i wzruszająca i na pewno zasługuje na rozgłos na miarę Małego Księcia.

Pax to wyjątkowa opowieść o chłopcu i jego lisie. Pokazuje jaką ogromną siłę i wartość ma jedność, miłość i przyjaźń. To książka o stracie, bólu, dzikiej przyrodzie oraz o wojnie, niszczącej i destrukcyjnej. Wydana z cudownymi ilustracjami, które tylko podkreślają jej nadzwyczajność. Ta lektura jest po prostu niezrównana. Jestem nią oczarowana.

Odkąd Peter uratował osieroconego liska, on i Pax są nierozłączni. Do czasu, kiedy jego ojciec idzie do wojska i chłopiec musi pojechać do dziadka - a lisa wypuścić do lasu. Jednak już pierwszej nocy Peter wymyka się z domu dziadka i wyrusza w stronę swojego miejsca zamieszkania, oddalonego o setki kilometrów, gdzie ma nadzieję zastać Paxa. Lis w tym czasie musi nauczyć się...