Kiedy zaczynałam czytać tą książkę, nie byłam obciążona opiniami innych, nie wiedziałam nawet, że to romans! Potraktowałam ją jak tragiczną opowieść o wypadku i długiej drodze dochodzenia po nim do siebie. Dopiero w trakcie odkryłam wątek miłosny. I nie zgadzam się z jedną z poniższych opinii, że to ckliwe romansidło. Wątek pojawia się właściwie w drugiej połowie książki i nie jest wyeksponowany na pierwszy plan. A do tego urzeka subtelność słów, jakich autor używa do opisu uczuć i spotkań zakochanych. To właśnie w tej książce odnalazłam kilka najpiękniejszych cytatów o miłości.
Zgadzam się natomiast z innymi opiniami, że sporo jest szczegółów, z których część można było pominąć. Dokładny opis wypadku sprawił na przykład, że moja przyjaciółka odłożyła tą książkę, bo nie dała rady przebrnąć przez niego. Z drugiej strony warto uznać zasługi autora, który musiał poświęcić sporo czasu na zdobycie tak szczegółowej wiedzy.

Książka przekonała mnie, że nie ma rzeczy niemożliwych. Pokazała, że wystarczy czegoś bardzo mocno pragnąć i można to osiągnąć. To bardzo pozytywne przesłanie. Jedynie zakończenie trochę rozczarowało..

Kiedy zaczynałam czytać tą książkę, nie byłam obciążona opiniami innych, nie wiedziałam nawet, że to romans! Potraktowałam ją jak tragiczną opowieść o wypadku i długiej drodze dochodzenia po nim do siebie. Dopiero w trakcie odkryłam wątek miłosny. I nie zgadzam się z jedną z poniższych opinii, że to ckliwe romansidło. Wątek pojawia się właściwie w drugiej połowie książki i...