Przeglądając opinie na temat książki bardzo się wyłamię pisząc, że książka Pratcheta nie do końca mi podeszła. Pewnie dlatego, że nie jestem fanem fantastyki, a po książkę sięgnęłam, żeby poznać dobrą jej stronę. Chyba liczyłam na zbyt wiele bo było trochę rzeczy, które po prostu były irytujące. Najbardziej przeszkadzało mi mowa Igora, który literę "s" zmieniał w "f", ja wiem, że może autor chciał przedstawić to, że Igory seplenią, ale ciężko się czyta dłuższe wypowiedzi, gdy trzeba zamieniać litery i zastanawiać się co to za słowo. Kim tak właściwie byli Ci Igorzy? Inną rasą, ludźmi imieniem Igor? Brakowało mi opisu kilku ras, ale to moja pierwsza książka Pratcheta, więc może dodał coś więcej w innych.
Do tego używanie co drugie słowo: "sir" doprowadzało mnie do szału. Rozumiem kończyć tak dłuższe zdanie, ale nie używać tego jak przecinek albo częściej.

Po za moim czepianiem się języka, książka miała świetną fabułkę i wyraziste postacie, chociaż czasem zbyt przerysowane. I coś w stylu supermana, ściągając okulary już nikt cię nie rozpoznaje.

Przeglądając opinie na temat książki bardzo się wyłamię pisząc, że książka Pratcheta nie do końca mi podeszła. Pewnie dlatego, że nie jestem fanem fantastyki, a po książkę sięgnęłam, żeby poznać dobrą jej stronę. Chyba liczyłam na zbyt wiele bo było trochę rzeczy, które po prostu były irytujące. Najbardziej przeszkadzało mi mowa Igora, który literę "s" zmieniał w...