Zapomniałam już, żeby nie czytać książek pani Pawlikowskiej, bo chyba nie ma drugiego takiego autora, którego sposób pisania tak by mnie denerwował. Każde zdanie pani Pawlikowskiej wydaje mi się przepełnione jej poczuciem wyższości i doświadczenia. "Kiedy byłam w Amazonii", "kiedy leciałam samolotem", "kiedy spotkałam kogoś tam", "Byłam w Kambodży już naście razy", wszystko w tej durnej pierwszej osobie, co daje mi irytujące wrażenie, że jest to raczej opowieść o jej "cudownych" przeżyciach, niż jakikolwiek poradnik. Czasem pisze o rzeczach tak banalnych, że aż w tyłku ściska. Ogółem jednak nie da się ukryć, że pani Pawlikowska ma doświadczenie w podróżowaniu i wiele rzeczy wypróbowała i przeżyła na własnej skórze.

Przede wszystkim jednak sugerowałabym natychmiastową zmianę tytułu tej książki, ponieważ bardziej mi pasuje "Poradnik dla człowieka, który ma dużo kasy na profesjonalną odzież i chce pojechać do egzotycznych krajów, gdzie ma 90% szans na zachorowanie na którąś z tropikalnych chorób oraz musi zdobywać pitną wodę i uważać na owady i inne szkodniki", niż "Poradnik globtrotera". I muszę wbić sobie do głowy, że więcej książek pani Pawlikowskiej czytać nie chcę i kropka.

Zapomniałam już, żeby nie czytać książek pani Pawlikowskiej, bo chyba nie ma drugiego takiego autora, którego sposób pisania tak by mnie denerwował. Każde zdanie pani Pawlikowskiej wydaje mi się przepełnione jej poczuciem wyższości i doświadczenia. "Kiedy byłam w Amazonii", "kiedy leciałam samolotem", "kiedy spotkałam kogoś tam", "Byłam w Kambodży już naście razy", wszystko...