Anna Matela-Lubańska

Czuję lekki zawód po przeczytaniu tego atlasu turystycznego i absolutnie nie jest to zawinienie po stronie autora, czy wydawcy, a raczej osobistego stosunku dawnych dziecięcych wspomnień wobec realiów teraźniejszości. Zupełnie inaczej zapamiętałam te podlaskie tereny, będąc małym dzieckiem.  W moim odbiorze, w większości autorka zaproponowała treści turystyczne skoncentrowane wokół architektury sakralnej, na kościołach prawosławnych, wyznania tureckiego oraz cerkwi. Owszem, nie można odmówić pięknych, majestatycznie zabarwionych na różne odcieni niebieskiego, zieleni oraz bieli zdjęć kościołów, niemniej, jako osobie, której religijnie nie jest po drodze, atlas nieco w ocenie końcowej traci na wartości. Dla turysty, który zdecydowanie lubuje się w spacerach po zielonych terenach, udało się nieco zadowolić propozycjami zielonych wyjść w teren. I tak autorka zaproponowała kilka różnorodnych tras podróżniczych po malowniczym, dosłownie, Podlasiu: Kraina Otwartych Okiennic, Biebrzański Park Narodowy, kraina żubrów,  szlak "Konopielki" - niekończące się łąki, rzeka i bagna,  "Polska Amazonia", koloryt historii zapisany w drewnie, weekend nad Bugiem.