Po lekturze "Stambułu" Pamuka oraz innej książce (tym razem historycznej) o imperium osmańskim postanowiłam na jeszcze jedną lekturę pozostać na tym tajemniczym Wschodzie i sięgnęłam po "Biały zamek". Nie jest to książka z wartką akcją, tylko śledzimy losy dwóch, bliźniaczo podobnych ludzi - Turka i Włocha o silnej pasji do nauki i głodnych wiedzy. Zrządzeniem losu Włoch staje się niewolnikiem Turka, jednak to ich relacja jest głównym bohaterem powieści. Można powiedzieć, że to codzienne zmagania charakterów w warunkach osmańskich (islamu, nieograniczonej władzy sułtana, intryg dworskich). W mojej opinii jest jeszcze drugi wymiar walki - zderzenie cywilizacji wschodniej i zachodniej, człowieka urodzonego w kraju, w którym rodziło się tak wiele nowych prądów naukowych oraz jednej z największych despotii tamtych czasów.
Bardzo podoba mi się styl autora, niezwykle przyjemnie się go czyta. I choć książka miejscami może wydawać się nieco nużąca, to jednak styl się broni i na to znużenie nie pozwala. Właśnie dla tego magicznego mistrzostwa słowa tureckiego pisarza na pewno sięgnę po inne jego książki.

Po lekturze "Stambułu" Pamuka oraz innej książce (tym razem historycznej) o imperium osmańskim postanowiłam na jeszcze jedną lekturę pozostać na tym tajemniczym Wschodzie i sięgnęłam po "Biały zamek". Nie jest to książka z wartką akcją, tylko śledzimy losy dwóch, bliźniaczo podobnych ludzi - Turka i Włocha o silnej pasji do nauki i głodnych wiedzy. Zrządzeniem losu Włoch...