„Karuzela uczuć” to niezwykle trafny tytuł. Fabuła wzbudza tak wiele emocji, że ciężko je ogarnąć. Wcześniej oglądałam film na podstawie tej powieści pt. „W imię miłości”. Muszę przyznać, że film podziałał na mnie podobnie, choć ksiązka jak to zwykle bywa, wzbudziła więcej emocji, poprzez swobodę wyobraźni.
Ukazana miłość jest wręcz niewiarygodna – Emilii i Chris byli sobie pisani od dzieciństwa. Autorka przypisuje im współodczuwanie bólu i radości będących cechą bliźniaków jednojajecznych. Zastanawiam się, czy taka piękna, choć i niebezpieczna miłość może się wydarzyć w rzeczywistości? Nie bardzo wiem, czy chciałabym spotkać taką miłość, która by mnie tak przytłaczała? Poświęcenie – owszem, ale w granicach rozsądku.
Najbardziej zaskoczył mnie wyrok. Większość krajów, nie powiadomienie odpowiednich władz o zamiarze popełnienia samobójstwa, a już na pewno pomoc jakiej udzielił Chris Emilii, traktowana jest jako współudział w morderstwie. Spójrzmy ile w Internecie jest dyskusji na temat eutanazji. Czy ta historia zatem może być prawdziwa?
Nieważne – ważne, że jest piękna.
Polecam

„Karuzela uczuć” to niezwykle trafny tytuł. Fabuła wzbudza tak wiele emocji, że ciężko je ogarnąć. Wcześniej oglądałam film na podstawie tej powieści pt. „W imię miłości”. Muszę przyznać, że film podziałał na mnie podobnie, choć ksiązka jak to zwykle bywa, wzbudziła więcej emocji, poprzez swobodę wyobraźni.
Ukazana miłość jest wręcz niewiarygodna – Emilii i Chris byli...