Kiedy za oknem króluje zima, biały puch otula wszystko wokół a mróz maluje niesamowite obrazy na oknach, z ogromną chęcią zasiadam do literatury skandynawskiej. Nie ukrywam - lubię mroczność emanującą z każdej strony, dzięki niej w pełni potrafię wczuć się w lekturę, dzięki czemu doznania podczas czytania są większe, głębsze, pełniejsze. Tym razem postanowiłam poszczerzyć spektrum swoich zainteresowań jeżeli chodzi o kraje i sięgnęłam po kryminał znanej niektórym z Was, islandzkiej pisarki Yrsy Sigurdardóttir. Dzięki niej otrzymałam szansę na zwiedzenie niezwykłej Islandii i poznanie jej nie tylko od strony dzikiej przyrody, lodowców, gejzerów, gorących źródeł czy monumentalnych wodospadów a od strony nieco ciemniejszej, mroczniejszej jaką niewątpliwie jest morderstwo i implikacje towarzyszące mu.

Na łamach książki poznajemy 36-letnią Thorę Gudmundsdottir, prawniczkę, rozwiedzioną matkę 16-letniego syna Gylfiego i 6-letniej córki Soley. Zostaje ona zatrudniona do rozwikłania zagadki śmierci bogatego, niemieckiego studenta. Pomimo, że policja schwytała domniemanego zabójcę, rodzina zmarłego wynajmuję Thorę, której w prywatnym śledztwie towarzyszy Matthew, pracownik ojca zamordowanego studenta. Sprawa od samego początku nie jest prosta, ani zwyczajna. Harald Guntlieb nie był zwyczajnym studentem, ani pod względem wyglądu, ani zainteresowań. Prowadził badania nad prześladowaniem czarownic w XVI wieku na terenie ówczesnych Niemiec i Islandii. Fascynowały go różne narzędzia tortur, tajemnicze obrzędy i rytuały związane czarną magią. Studia pozwalały mu na kontakt ze starymi listami, księgami i umożliwiały poszukiwania pewnego starodruku, dzieła bardzo popularnego w dawnej Europie, a mianowicie „Malleus Maleficarum”. Jednakże nie chodzi tu o egzemplarz do dziś wydawany i sprzedawany, ale o pierwszy egzemplarz opublikowany w XV wieku, którego Harald poszukuje na terenie Islandii.
Thora wraz z Matthew szukając prawdy, kto i dlaczego zabił Haralda i zbezcześcił jego zwłoki, odkrywają szokujące szczegóły z życia Haralda i dochodzą do mordercy. Po drodze przybliżają czytelnikowi ciekawą historię polowań na czarownice w średniowiecznej Europie i odkrywają niezbyt chlubne karty kościoła katolickiego.

TRZECI ZNAK jest pierwszą powieścią kryminalną autorki z niesamowicie ciekawym podłożem historycznym. Każdy, kto lubi tropić tajemnice sprzed setek lat i ich oddziaływanie we współczesności, powinien po nią bezapelacyjnie sięgnąć. Czytając tą książkę wkracza się w świat pełen wielu tajemnic. Nie tylko tych związanych z „Młotem na czarownice”, ale i tych związanych z historiami rodzinnymi skrywającymi bolesne zdarzenia.

Czy będziemy mieli do czynienia z czarami, czy morderstwo popełnione w budynku islandzkiego uniwersytetu było częścią jakiegoś rytuału? Przecież zwłoki zbezczeszczono, pozbawiono oczu, na klatce piersiowej wycięto tajemniczy symbol. Przecież Harald przyjechał do Islandii w poszukiwaniu piekła. Czy je znalazł? Jak myślicie...?

Kryminał ten napisany jest z lekkością i starannością. Dokładnie i z dbałością o szczegóły. Na każdej kartce czuć specyficzny klimat północy, który i fascynuje i troszkę przeraża, a jednak niesamowicie przyciąga. Strony właściwie same się przewracają i nie wiedzieć kiedy docieramy do końca tej jakże "innej" powieści. Od samego początku do samego rozstrzygnięcia tak naprawdę nie wiadomo kto zabił, a podejrzanych jest przecież kilku. Jak nie od dziś wiadomo - najciemniej pod latarnią i takąż to taktykę zastosowała pisarka. Zakończenie absolutnie mnie zaskoczyło ale działa to na korzyść samej autorki, po której kolejne dzieła mam zamiar sięgnąć w najbliższej przyszłości...

Polecam:)

Kiedy za oknem króluje zima, biały puch otula wszystko wokół a mróz maluje niesamowite obrazy na oknach, z ogromną chęcią zasiadam do literatury skandynawskiej. Nie ukrywam - lubię mroczność emanującą z każdej strony, dzięki niej w pełni potrafię wczuć się w lekturę, dzięki czemu doznania podczas czytania są większe, głębsze, pełniejsze. Tym razem postanowiłam poszczerzyć...