Muszę z przykrością przyznać, że z wszystkich książek Jane Austen które do teraz przeczytałam ta podobała mi się najmniej. Nie polubiłam głównej bohaterki - mierził mnie strasznie jej ciągły strach o wszystko i uległość, jej niezdolność do powiedzenia niczego wprost - być może dlatego, że jestem jej całkowitym przeciwieństwem, niemniej, nie zmienia to faktu, że należała do grupy osób, które określam jako 'społecznie upośledzone'. Pozostali bohaterowie wcale nie byli lepsi - Edmund, zaślepiony i egoistyczny w postępowaniu z Fanny, pozostali jeszcze gorsi. Szkoda, bo przy takiej długości książki liczyłam na znacznie przyjemniejszą lekturę. Nie można jednak zaprzeczyć pani Austen, że konstrukcja fabuły i język były jak zwykle pierwszorzędne, a ponadto należy jej się również duży plus za przystępność w opisach zwyczajów i manier ówczesnego środowiska. To wszystko powoduje, że moja ocena nie spadnie poniżej 'dobrej', choć liczyłam, że będzie to co najmniej 'rewelacyjna'.

Muszę z przykrością przyznać, że z wszystkich książek Jane Austen które do teraz przeczytałam ta podobała mi się najmniej. Nie polubiłam głównej bohaterki - mierził mnie strasznie jej ciągły strach o wszystko i uległość, jej niezdolność do powiedzenia niczego wprost - być może dlatego, że jestem jej całkowitym przeciwieństwem, niemniej, nie zmienia to faktu, że należała do...