Dzięki barwnym opisom otoczenia, czytając książkę ma się wrażenie uczestnictwa w opisywanej podróży. Bardzo ciekawa lektura.

Dzięki barwnym opisom otoczenia, czytając książkę ma się wrażenie uczestnictwa w opisywanej podróży. Bardzo ciekawa lektura.

Czytając te książkę w zraz z autorem przemierzamy od delty do źródła największą rzekę świata.
Swą podróż autor dzieli z ciekawymi pasażerami ,a okazy fauny i flory ,które ,dobywa dla muzeum i ogrodu zoologicznego potrafią zadziwić ,zafascynować. W tamtych czasach Fiedler opisywał dzikość tej ziemi,plemiona ,walki między nimi i najazdy na ten dziki teren ,który zdawał się bronic z taką siłą która zasługuje na uznanie . Ile dziś z tej walki pozostało? Niewiele.
W takie zimowe dni jak dziś ,wyprawa ta okazała się wspaniała, ciekawie napisana książka pozwoliła przenieść się i poczuć klimat amazońskiego buszu.

Czytając te książkę w zraz z autorem przemierzamy od delty do źródła największą rzekę świata.
Swą podróż autor dzieli z ciekawymi pasażerami ,a okazy fauny i flory ,które ,dobywa dla muzeum i ogrodu zoologicznego potrafią zadziwić ,zafascynować. W tamtych czasach Fiedler opisywał dzikość tej ziemi,plemiona ,walki między nimi i najazdy na ten dziki teren ,który zdawał się...

Dzisiejszego poranka z zaśnieżonego Kalisza przeniosłam się chociaż na trzy godziny do Ameryki Południowej, a dokładnie nad Amazonkę.

Wraz z Panem Arkadym Fiedlerem ruszyłam we wspaniałą podróż na statku "Hilary" z Liverpoolu do Manaus, a docelowo do Iquitos nad Ucayalę.

Swą podróż autor dzielił z wieloma ciekawymi pasażerami. Wśród nich był Czikinio, ośmioletni chłopiec, który wraz z mamą wprost z Portugalii wracał do Peru, do swojego taty. Chłopiec bardzo zaprzyjaźnił się z Panem Arkadym i wraz z nim przeżył niejedną przygodę, bo los tak sprawił, że szybko ze sobą się nie rozstali.

Podróżując można było zaobserwować z jednej strony przepych przyrody, z drugiej ciernistą drogę człowieka, biedę i niedolę. Wyzysk i niewolnictwo. Ciągłą walkę Indian z różnych plemion o swoje prawa.

Amazonka w niektórych miejscach była/jest jedynym połączeniem z cywilizacją. To ona przekazywała wieści ze świata, żywność. Zapewniała byt ludziom.
Bogata w niesamowitą faunę i florę, która zachwycała naszego podróżnika. Wszak jego celem było zdobycie okazów fauny do muzeum i żywych zwierząt do ogrodów zoologicznych.

Aguache-piękna palma, Gasteracantha- niebiesko ubarwiony pająk, nakrapiany czerwonymi plamkami uzbrojony w żółte kolce, czy Czuszupi, skaczący, napadający na ludzi pająk, to tylko niektóre cuda znajdujące się w Puszczy Amazońskiej. Czytając oczywiście musiałam zaraz wygooglować każde zwierzę, roślinę, żeby zaspokoić swoją wyobraźnię.

Autor opisując swoją podróż przytacza wiele ciekawostek, szokujących faktów jak np. zabijanie ludzi w celu zdobycia głów ludzkich, które następnie były odpowiednio preparowane przez indiańskie plemię Hibarów. Takie głowy osiągały ogromne ceny wśród kolekcjonerów z różnych zakątków ziemi, szczególnie wśród Amerykanów.

Podsumowując, Amazonka to przeklęty rejon dla człowieka chcącego tam zamieszkać, za to istny, wymarzony raj dla przyrodnika, gdzie może odkryć najwspanialsze cuda przyrody, bądź dla podróżników, którzy lubią podążać w nieznane a nieprzerażające są dla nich niewygody, tylko smak przygody i niespadający poziom adrenaliny.

Dzisiejszego poranka z zaśnieżonego Kalisza przeniosłam się chociaż na trzy godziny do Ameryki Południowej, a dokładnie nad Amazonkę.

Wraz z Panem Arkadym Fiedlerem ruszyłam we wspaniałą podróż na statku "Hilary" z Liverpoolu do Manaus, a docelowo do Iquitos nad Ucayalę.

Swą podróż autor dzielił z wieloma ciekawymi pasażerami. Wśród nich był Czikinio, ośmioletni...

Wersja książki-bestsellera "Ryby śpiewają w Ukayali" przystosowana specjalnie dla młodego czytelnika. Poza praktycznie identycznym, nieco okrojonym tekstem ze źródła zawiera kolorową mapę oraz sporo czarno-białych ilustracji. Rozumiem chwalebny zamysł autora, ale preferuję jednak wersję "dla dorosłych".

Wersja książki-bestsellera "Ryby śpiewają w Ukayali" przystosowana specjalnie dla młodego czytelnika. Poza praktycznie identycznym, nieco okrojonym tekstem ze źródła zawiera kolorową mapę oraz sporo czarno-białych ilustracji. Rozumiem chwalebny zamysł autora, ale preferuję jednak wersję "dla dorosłych".

Niestety kopia książki Ryby śpiewają w Ukajali, praktycznie większość informacji powtórzona.

Niestety kopia książki Ryby śpiewają w Ukajali, praktycznie większość informacji powtórzona.

Arkady Fiedler odbył w roku 1933 podróż wzdłuż Amazonki. Płynął od jej ujścia aż do dopływów rzeki Ucayali w Peru. Prowadził badania naukowe dotyczące flory i fauny. Metody jego pracy może nie są zgodne z dzisiejszymi standardami, ale zaskakuje fakt, że Fiedler - w końcu ówczesny myśliwy i kolekcjoner unikał niepotrzebnego zabijania zwierząt. Jego postawa, w ogóle odbiega od postawy większości podróżników - awanturników.

Co do samej książki, to czyta się ją bardzo dobrze dzięki sprawnemu stylowi, w jakim została napisana. Język opowieści Fiedlera jest niezwykle barwny, łatwo można sobie wyobrazić opisywane miejsca i ludzi. À propos ludzi, zarówno tych spotykanych w czasie podróży, jak i członków rodziny, autor nie ukrywa swoich głębokich i ciepłych uczuć do nich, to znaczy do tych zwykle nieszczęśliwych istot - wyraźnie okazuje im współczucie jak i jawnie wspiera, oburza go ogrom krzywd wyrządzanych im przez ludzi, którzy z racji przewagi materialnej albo posiadanej władzy pozwalają sobie na bezmyślne i okrutne traktowanie tych, którym się w życiu nie powiodło.

Arkady Fiedler odbył w roku 1933 podróż wzdłuż Amazonki. Płynął od jej ujścia aż do dopływów rzeki Ucayali w Peru. Prowadził badania naukowe dotyczące flory i fauny. Metody jego pracy może nie są zgodne z dzisiejszymi standardami, ale zaskakuje fakt, że Fiedler - w końcu ówczesny myśliwy i kolekcjoner unikał niepotrzebnego zabijania zwierząt. Jego postawa, w ogóle odbiega...

Jak zwykle u Fiedlera - pełna egzotyka, soczysty język, zachwyt nad przyrodą oraz solidna porcja historii Amazonii. Kiedyś dla mnie to były opowieści, prawie że z księżyca ale i teraz czyta się z ogromną przyjemnością. Fiedler jest jednak ponadczasowy.

Jak zwykle u Fiedlera - pełna egzotyka, soczysty język, zachwyt nad przyrodą oraz solidna porcja historii Amazonii. Kiedyś dla mnie to były opowieści, prawie że z księżyca ale i teraz czyta się z ogromną przyjemnością. Fiedler jest jednak ponadczasowy.

Wspaniała książka! Opisy tubylczych plemion amazońskich przeplatane z fantastycznymi obserwacjami Fiedlera dotyczącymi zwierząt (papug, motyli, owadów, pająków i nie tylko). Książka napisana tak piękną polszczyzną, że czytanie sprawi przyjemność i przeniesie do upalnej Amazonii każdego czytelnika :)

Wspaniała książka! Opisy tubylczych plemion amazońskich przeplatane z fantastycznymi obserwacjami Fiedlera dotyczącymi zwierząt (papug, motyli, owadów, pająków i nie tylko). Książka napisana tak piękną polszczyzną, że czytanie sprawi przyjemność i przeniesie do upalnej Amazonii każdego czytelnika :)

ZAZDROŚĆ! To czułem przede wszystkim po przeczytaniu książki „Zdobywamy Amazonkę”. Pan Arkady Fiedler żył w pięknych czasach gdy nie było internetu, wikipedii i google earth, a wiedzę o dalekich krajach i ich mieszkańcach dostarczali podróżnicy tacy jak on. Dlatego gotuje się we mnie jak czytam o tych wszystkich cudach natury, które autor oglądał z pokładu parowca płynącego wolno w górę rzeki. O Indianach zamieszkujących puszczę, którzy jeszcze nie pili coca-coli i nie byli ubrani w ciuchy z USA. O łapaniu motyli i polowaniu na kolorowe ptaki dla muzeów i ogrodów zoologicznych. Mimo niedogodności i ukąszeń owadów chętnie zamieniłbym się miejscami i sam ruszył w głąb tropikalnej dżungli na poszukiwania przygód i egzotycznych trofeów. Polecam lekturę żeby chociaż przez karty książki poczuć się jak prawdziwy łowca-podróżnik.

ZAZDROŚĆ! To czułem przede wszystkim po przeczytaniu książki „Zdobywamy Amazonkę”. Pan Arkady Fiedler żył w pięknych czasach gdy nie było internetu, wikipedii i google earth, a wiedzę o dalekich krajach i ich mieszkańcach dostarczali podróżnicy tacy jak on. Dlatego gotuje się we mnie jak czytam o tych wszystkich cudach natury, które autor oglądał z pokładu parowca...

"Piekło czy raj - nie wiadomo. Gorący kocioł bujnej rozrodczości, szału życia, gdzie wszystko rozmnażało się ponad miarę i pożerało doszczętnie, rozmnażało i pożerało."

Tak Amazonię opisuje podróżnik z minionej epoki - Arkady Fiedler. Idąc tropem książek Cejrowskiego trafiłam do własnej, starej szafy, gdzie od wielu lat czekała na mnie książka "Zdobywamy Amazonkę". Jest to książka podróżnicza dla młodzieży, jej autor wyrusza do samego serca puszczy aby zdobyć eksponaty do muzeów przyrodniczych - wyprawione zwierzęta, kolekcje motyli.

Właśnie dlatego napisałam "z innej epoki" - współcześnie podróżnicy nie przechadzają się po puszczy z dubeltówką i nie strzelają do zwierząt w celu ich oprawienia i przywiezienia do kraju (a przynajmniej o tym nie piszą). Jednak wyprawa Fiedlera odbyła się w latach 30-tych, kiedy stosunek człowieka do natury był inny - wyłącznie zaborczy. Podróżnik zachwyca się ogromem przyrody, puszcza jest dla niego niewyczerpanym źródłem naturalnego bogactwa, z którego można do woli czerpać. Dziś już wiemy, że starcie 'człowiek vs. las' ze zdecydowaną przewagą wygrywa człowiek, jesteśmy świadomi tego, że niszcząc przyrodę niszczymy siebie, swoje zdrowie i przyszłość. Jednak 80 lat temu nikt o ekologii jeszcze nie słyszał, dlatego nie zarzucam niczego Fiedlerowi.

Poza tym książka jest wspaniałym opisem podróży i przyrody i myślę, że odpowiednio oprawiona i ozdobiona kolorowymi zdjęciami mogłaby zachęcić niejedną osobę do odkrywania nowych światów.

"Piekło czy raj - nie wiadomo. Gorący kocioł bujnej rozrodczości, szału życia, gdzie wszystko rozmnażało się ponad miarę i pożerało doszczętnie, rozmnażało i pożerało."

Tak Amazonię opisuje podróżnik z minionej epoki - Arkady Fiedler. Idąc tropem książek Cejrowskiego trafiłam do własnej, starej szafy, gdzie od wielu lat czekała na mnie książka "Zdobywamy Amazonkę". Jest to...