Historia przyjemna, to przyznam, i poruszone przez autorkę tematy ciekawe. Ale tyle dobrego mogę powiedzieć.

Dialogi sztuczne i infantylne.

Postacie można opisać paroma cechami, nie ma w nich żadnej głębi, np: Joy - wiecznie zrzędzi, wspaniała ogrodniczka, emerytka, boi się latać; Ayesha - piękna, skromna, super gotuje, kocha córkę i uciekła od męża itp.

Wszystkie sytuacje w tej książce po prostu się dzieją. Bo tak. Bez większej logiki. Kurs w 2 dni i już mistrzostwo w zawodzie. Wygrany konkurs, bo przecież główni bohaterowie są tacy wyjątkowi i najlepsi, i w ogóle. Ayesha jest deus ex machina tej książki, bo dzięki niej wszyscy się nagle stają szczęśliwi. Parę "głębokich" pogawędek i i problemy rozwiązane.

Wątek miłosny jest ogólnie sympatyczny, ale zupełnie nierzeczywisty. Dwie osoby z wielkimi traumami tak o się w sobie zakochują. Od pierwszego wejrzenia. Bo tak. Bo są piękni i smutni, i do siebie pasują.

No i na koniec - błędy w wydaniu! Literówki i wpadki interpunkcyjne rzucają się w oczy, ale mnie przede wszystkim raził brak sensu niektórych fragmentów. I ta składnia... Możliwe, że to wina tłumacza, ale momentami okropnie się czytało.

Czy polecam? Ja osobiście więcej po tę książkę nie sięgnę i wątpię, żebym skusiła się na któreś z pozostałych dzieł autorki. Jednak jak ktoś chce lekkie czytadło, gdzie wszystko się układa, a problemy praktycznie nie istnieją - to jasne, można sięgnąć.

Historia przyjemna, to przyznam, i poruszone przez autorkę tematy ciekawe. Ale tyle dobrego mogę powiedzieć.

Dialogi sztuczne i infantylne.

Postacie można opisać paroma cechami, nie ma w nich żadnej głębi, np: Joy - wiecznie zrzędzi, wspaniała ogrodniczka, emerytka, boi się latać; Ayesha - piękna, skromna, super gotuje, kocha córkę i uciekła od męża itp.

Wszystkie...