Jesteśmy społecznością, która kocha książki

No niestety - nuda, chaos i urwane wątki. Cała kolekcja strzelb, które nie wystrzeliły. Panna Krystyna pretendująca do roli panny Marple ale niestety mocno szeleści papierem i daleko jej do pierwowzoru. Bardzo szybko zorientowałam się, kim jest morderca, ale do samego końca książki nie załapałam po czym morderca poznał, że został zdemaskowany. Autorka enigmatycznie pisze, że on wie, że ona wie - znaczy kobieca intuicja mordercy? I na podstawie tejże intuicji morderca postanawia zastrzelić bohaterkę ot tak? Bez zaplanowania, co zrobi z ciałem ani jak sobie zapewni alibi? No dobra, załóżmy, że psychopata, chociaż nic na to nie wskazywało. Ale po jaką cholerę najpierw wszystko bohaterce wyjaśnia i przyznaje się do poprzednich zabójstw? No tak - żeby czytelnik wiedział. Znaczy morderca wie, że jest postacią książkową, a nie rzeczywistą i musi wszystko powyjaśniać, bo inaczej czytelnik nie zrozumie? I tak nie zrozumiał. Niestety intryga nie trzyma się kupy. Albo raczej jest kupą zupełnie luźno powiązanych wątków i historii, z czego większość urwana. A szkoda, bo zapowiadało się ciekawie. Ale im dalej tym nudniej, a od połowy czytałam co drugi akapit byle szybciej to zmęczyć. Bohaterowie niestety papierowi, nawet jeśli niektórzy chwilami stają się prawie realni, to nie na długo - dopiero uczą się bycia "żywymi" osobami :) Jest kilka ciekawych pomysłów i... to wszystko. Nie polecam, chociaż potencjał autorka ma. Ale może niech lepiej pozostanie przy felietonach? Długie formy zdecydowanie jeszcze nie dla niej.