Żałuję, że nie jestem "POKOLENIEM HARREGO POTTERA" albo chociaż, że nie sięgnęłam po niego wcześniej. Kilka razy słyszałam, że seria o młodym czarodzieju sprawiła, że dzieciństo czytelników było wręcz magiczne. Ja nie musiałam czekać kilku lat na kolejne tomy i jestem już trochę starsza od pierwotnej grupy docelowej pierwszego tomu ale Harry wzbudził we mnie same pozytywne emocje. Mogę jednak cieszyć się, że pod względem literackim wakacje 2014 upłynęły pod znakiem Harrego Pottera.

Pierwszy raz płakałam czytając ostatnie strony książki. Nie mówię tu oczywiście o płaczu wywołanym przez śmierć bohatera ale o smutku z faktu, że kończę genialną serię książek.

Myślę, że gdybym tylko potrafiła czytać ponownię tę samą książkę (jak do tej pory nigdy mi się to nie udało) po Harrego sięgnęłabym w pierwszej kolejności.

Po raz pierwszy zdałam sobie sprawę jak wiele zawdzęczamy dobremu tłumaczowi. Chcę podziękować za to że w serii o Harry, Syriusz pozostał BLACKIEM a nie CZARNYM (jak w niemieckim tłumaczeniu) a KAMIEŃ pozostał FILOZOFICZNYM a nie CZARODZIEJSKIM (amerykańskie tłumaczenie).

Cóż, pozostało tylko polecać Harrego wszystkim, którzy jeszcze nie mieli okazji go przeczytać. :)

Żałuję, że nie jestem "POKOLENIEM HARREGO POTTERA" albo chociaż, że nie sięgnęłam po niego wcześniej. Kilka razy słyszałam, że seria o młodym czarodzieju sprawiła, że dzieciństo czytelników było wręcz magiczne. Ja nie musiałam czekać kilku lat na kolejne tomy i jestem już trochę starsza od pierwotnej grupy docelowej pierwszego tomu ale Harry wzbudził we mnie same pozytywne...