"Zanim się pojawiłeś" stało się już książką chyba kultową. Mnie również oczarowała, wzruszyła i zapadła w serce, jednak nie aż tak bardzo jak tego oczekiwałam... I może jestem dziwna, ale to właśnie jej kontynuację pokochałam całym sercem i nie mogę się po niej pozbierać.

Starania Louisy, by jakoś żyć po śmierci Willa, i to starania na ogół nieudane, bolały mnie o wiele bardziej niż to wszystko, co działo się wcześniej. Tak, chyba jestem dziwna... A może po prostu nie wyobrażam sobie życia po tak dramatycznej stracie ukochanej osoby, dlatego tę książkę przeżyłam aż tak mocno...

I chyba dopiero teraz doceniłam, jak cudowną postacią jest Louisa. Autorka wykreowała bohaterkę oryginalną, poranioną, często słabą, ale też tak rozczulającą, dobrą i szlachetną, że nie dałam rady jej nie pokochać i nie czuć jej bólu i strachu.

Mimo wielu słów krytyki, jakie zebrała druga część sławnej powieści, dla mnie stała się książką najukochańszą, miażdżącą mi serce, ale też wlewającą w nie otuchę. Dała mi nadzieję, że po największej stracie można się podnieść i że to jeszcze nie jest jeszcze koniec życia - nawet jeśli właśnie tak nam się wydaje...

Polecam, ale tylko z ogromną paczką chusteczek.

"Zanim się pojawiłeś" stało się już książką chyba kultową. Mnie również oczarowała, wzruszyła i zapadła w serce, jednak nie aż tak bardzo jak tego oczekiwałam... I może jestem dziwna, ale to właśnie jej kontynuację pokochałam całym sercem i nie mogę się po niej pozbierać.

Starania Louisy, by jakoś żyć po śmierci Willa, i to starania na ogół nieudane, bolały mnie o wiele...