Jako wychowanka PRL-u, która słabo ale jednak pamięta te czasy - oceniam książkę na 4+.

Bardziej mnie zasmuciły i strwożyły te wspomnienia niż rozśmieszyły.
Być może za bardzo pamiętam kolejki, brak towarów w sklepach, buty na talony ( o fason nawet nie pytajcie), oczekiwanie na paczkę świąteczną z zakładu pracy mamy, aby poczuć jak pachnie pomarańcza i cytryna...)

Antologia składa się z kilku części:

1. Humor polityczny z czasów PRL-u - tu faktycznie można się pośmiać. Trzeba jednak trochę znać historię i tamtą rzeczywistość, aby zrozumieć sens dowcipu.

2. Z ksiąg skarg i zażaleń - równie zabawne o ile zrozumie się, że panie sklepowe MUSIAŁY wykonywać polecenia przełożonych, czego klient nie rozumiał. Odgórne zarządzenia faktycznie nadają się do kategorii absurdów.

3.Z instrukcji - kilka zabawnych, absurdalnych (p. instrukcja korzystania z toalety czy uniwersalna ściągaczka zebraniowa, pozwalająca stworzyć dowolna ilość kombinacji zdań na 40 godz. przemówień))ale nie wiem co jest zabawnego w instrukcji użytkowania grzałki do gotowania wody czy poduszki elektrycznej.

4. Z pism urzędowych - zabawne dla tych, którzy nigdy nie musieli uprzejmie prosić o cokolwiek urzędnika :)

5. Wiersze socrealistyczne - upłakałam się z wierszy "Piosenka o Coca-Cola ( pisownia oryginalna)oraz "Widokówka z miasta socjalistycznego" Pozostałe równie absurdalne - aż szkoda ówczesnych poetów.

Książka okraszona rysunkami, fotografiami, plakatami o wiadomej treści.

Polecam w ramach wspominajek.

Jako wychowanka PRL-u, która słabo ale jednak pamięta te czasy - oceniam książkę na 4+.

Bardziej mnie zasmuciły i strwożyły te wspomnienia niż rozśmieszyły.
Być może za bardzo pamiętam kolejki, brak towarów w sklepach, buty na talony ( o fason nawet nie pytajcie), oczekiwanie na paczkę świąteczną z zakładu pracy mamy, aby poczuć jak pachnie pomarańcza i...