Ze wszystkich po kolei czytanych książek serii, ta chyba zaciekawiła mnie najbardziej. Nic w tym jednak dziwnego, skoro nic tak nie ożywia kryminału jak trup na jednej z pierwszych stron, a tu niemal na początku dowiadujemy się, że główny bohater nie żyje, a jego współmieszkańcy pogrążają się w żałobie.
Jest to sympatyczne czytadło, poprawiające humor nawet w najbardziej ponury dzień, w którym bardzo umiejętnie stopniowo dawkowane jest napięcie.
W końcu dochodzi do takiego momentu, kiedy wydaje nam się, że bohaterom coś się stanie - opiekun kota (a zasadniczo dwóch) planuje różne rzeczy, których "nie dane mu będzie dokonać". Gdzieś z tyłu głowy jednak kołacze nam się myśl, że przecież mamy jeszcze 20 następnych tomów do przejścia razem...
W domu, w którym mieszkają, noc później zostaje podłożona bomba - dlaczego, długo by opowiadać, proszę przeczytać na stronach książki - i wybucha pożar. Swojego właściciela i kocią partnerkę z opresji ratuje Koko, przeinteligentny syjamczyk. Wkrótce potem przyjaciele głównego bohatera dowiadują się, że on jednak żyje. Qwilleran razem z Koko i Yum Yum szczęśliwie wracają do domu w Pickax, gdzie... ale o tym w tomie 12.

Ze wszystkich po kolei czytanych książek serii, ta chyba zaciekawiła mnie najbardziej. Nic w tym jednak dziwnego, skoro nic tak nie ożywia kryminału jak trup na jednej z pierwszych stron, a tu niemal na początku dowiadujemy się, że główny bohater nie żyje, a jego współmieszkańcy pogrążają się w żałobie.
Jest to sympatyczne czytadło, poprawiające humor nawet w najbardziej...