W książce możemy napotkać narrację pierwszoosobową i tę narrację prowadzi dwójka bohaterów. Każda ze swojej perspektywy - Cal: podrzędnego niby detektywa-pijaka oraz Mo - świrniętego synka bossa Manchesteru. Rozumie się samo przez się, że to znaczne urozmaicenie. "Chłopcy" do tego nie szczędzą nam przemyśleń oraz opinii o tym drugim. Stosują przy tym nad wyraz "wyszukany" język. Za to są bardzo naturalni.
Ta powieść nie posiada elementów filmu akcji. Nie doszukamy się w niej żadnych pościgów, strzelanin (Cal nie ma nawet pistoletu - jeszcze by sobie krzywdę zrobił), wybuchów czy szybkiego tempa akcji.
Trochę wszystko to schematyczne. Mamy tu mafiosa - spokojnego, rozważnego, władczego. Ten ma syna - nierozgarniętego, stukniętego, ale za to sprytnego a także córkę stwarzającą masę kłopotów. Mamy także Cala. Niedawno wyszedł na prostą i stara się żyć zgodnie z prawem. Znów jednak musi zejść na złą drogę. Podobna fabuła jest wielu innych książkach.
Nie zmienia to jednak faktu, że książka posiada specyficzny klimat. Świetnie oddany, dzięki czemu wydarzenia nabierają wiarygodności i zyskują na wartości. Dialogi też nie kuleją. Nie oparto ich na obejrzeniu kilku marnej jakości telewizyjnych produkcji, od których czuć zwykły kicz.
Cal nie jest żadnym bohaterem. Po dostaniu 10 kulek nie wstaje i idzie dalej, żaden z niego mistrz sztuk walki, czy wybitny intelektualista. Co by się nie stało, to prze do przodu i nic nie robi sobie z przeciwności losu? Nie. Jest raczej bojaźliwy, z jego zdrowiem przez większą część powieści też nie jest najlepiej. Mimo wszystko jest to zwykły chłopak, któremu przypadła niezwykła rola. Wcale się o nią nie prosił. Daje jednak jakoś radę.
"Sobotnie dziecko" szczególnie mnie nie urzekło. Nie jest to coś rewelacyjnego. Raczej średniak, choć z tej wyższej półki. Bez wątpienia także wypada z pamięci w niedalekim czasie. Miejsca na półce dla tej książki bym nie poświęcił. Fanom gangsterskich klimatów może się jednak spodobać.

W książce możemy napotkać narrację pierwszoosobową i tę narrację prowadzi dwójka bohaterów. Każda ze swojej perspektywy - Cal: podrzędnego niby detektywa-pijaka oraz Mo - świrniętego synka bossa Manchesteru. Rozumie się samo przez się, że to znaczne urozmaicenie. "Chłopcy" do tego nie szczędzą nam przemyśleń oraz opinii o tym drugim. Stosują przy tym nad wyraz "wyszukany"...