Piąta odsłona cyklu Ostatnie Imperium oczarowała mnie totalnie. W zasadzie tuż po odłożeniu książki chciałam natychmiast zabrać się za czytanie kolejnego tomu z uroczym Waxilliumem. Postanowiłam sobie jednak dawkować tę przyjemność i Żałobne opaski odstawiłam na półkę – nie na długo. :) Wracam więc do czwórki przemiłych bohaterów, którzy całkowicie skradli moje serce. ;)

Gdzie są mityczne metalmyśli należące do Ostatniego Imperatora?
Steris i Wax właśnie dziś mają stanąć na ślubnym kobiercu. Jednak mimo opracowania przez przyszłą małżonkę 1001 sytuacji, które mogą się wydarzyć, nie przewidziała ona jednego. Zawalenia się podczas uroczystości wieży ciśnień, która spowodowała małe podtopienie nie tylko państwa młodych, ale również gości. Do tego jakby wszystko sprzysięgło się przeciwko „młodym”. W mieście pojawia się tajemniczy uczony z niezwykle ważnymi informacjami, które mogą zaważyć na losie Elendel. Oszalały po utracie kolca kandra wrócił do swoich z niezwykłymi rysunkami Żałobnych opasek, które podobno niegdyś nosił sam Ostatni Imperator. Osoba, która je zdobędzie posiądzie niewyobrażalną moc. Wax z przyjaciółmi wyrusza w niebezpieczną podróż do Nowego Seran, by tam poznać odpowiedzi. Czy Waxillium odzyska opaski? No i czy w końcu Steris uda się go doprowadzić przed ołtarz? ;) Te i wiele innych odpowiedzi musicie wyczytać w książce sami.

Nie ma to jak Steris :D

Po skończeniu Stopu prawa nigdy bym nie powiedziała, iż Steris stanie się jednym z moich ulubionych charakterów i swoim zachowaniem wzbudzi takie pokłady sympatii. Ta mocno antypatyczna osóbka już w Cieniach tożsamości pokazała, iż pierwszy tom nie był jej mocną stroną. ;) Jednak to, co działo się tutaj, przerosło moje najśmielsze oczekiwania. :D

Niestety na tej fantastycznej kreacji Steris ucierpiała dość mocno Marasi. Stała się ona trochę tłem, które owszem odgrywa jakąś rolę, ale nie są to już na pewno „pierwsze skrzypce”.

Co do Waxilliuma to nadal jestem nim oczarowana, a ten tom tylko mnie uświadczył w tym przeświadczeniu. No i jeszcze nieziemski Wayn – ten to dopiero pozamiatał. ;) Więcej nie odważę się nic dodać, ale uśmiech cały czas nie schodzi z mojej twarzy.

Zaczęłam tak nietypowo od bohaterów, więc jeszcze dwa słowa do fabuły. Nie przypuszczałam, iż Sanderson jest w stanie mnie aż tak bardzo zaskoczyć i że przez niego zarwę (po raz kolejny) połowę nocki. Trzymając książkę w rękach cały czas czułam napięcie i nie mogłam pozwolić sobie na to, żeby odłożyć ją choćby na 5 min. Niezwykle dynamiczna akcja, wuj, zaginiona siostra, nowe technologie, mnóstwo informacji, które weryfikują naszą wiedzę z poprzednich tomów… Ciężko wymienić wszystko, żeby za wiele nie zdradzić. Mogę jednak zapewnić, że jest ekscytująco. :D

Podsumowując. Żałobne opaski Brandona Sandersona, to kolejna fenomenalna pozycja spod pióra autora. Jest tylko niestety jeden problem. Na dalsze losy czwórki bohaterów przyjdzie nam zapewne jeszcze długo poczekać. :( Nie mniej jednak gorąco polecam i zachęcam do zapoznania się z cyklem Ostatnie Imperium już teraz. :D

Piąta odsłona cyklu Ostatnie Imperium oczarowała mnie totalnie. W zasadzie tuż po odłożeniu książki chciałam natychmiast zabrać się za czytanie kolejnego tomu z uroczym Waxilliumem. Postanowiłam sobie jednak dawkować tę przyjemność i Żałobne opaski odstawiłam na półkę – nie na długo. :) Wracam więc do czwórki przemiłych bohaterów, którzy całkowicie skradli moje serce....