Świetna sensacja! Książka czyta się sama, gdyby nie to, że muszę pracować, pewnie przeczytałabym ją jednym ciągiem. Ciężko było mi się od niej oderwać. Może i niektóre momenty były dość naciągane, czasami nawet dość mocno, ale całość fabuły, bohaterowie i sposób narracji autorki wynagradzają to z nawiązką. Nie jest to literatura wysokich lotów, ale jako powieść rozrywkowa sprawdza się znakomicie. Zwłaszcza dla kobiet, bo nie zabrakło miejsca dla małego romansu.

Świetna sensacja! Książka czyta się sama, gdyby nie to, że muszę pracować, pewnie przeczytałabym ją jednym ciągiem. Ciężko było mi się od niej oderwać. Może i niektóre momenty były dość naciągane, czasami nawet dość mocno, ale całość fabuły, bohaterowie i sposób narracji autorki wynagradzają to z nawiązką. Nie jest to literatura wysokich lotów, ale jako powieść rozrywkowa...

Miałam duże nadzieje, co do tej książki.
Opowiada ona o... no właśnie, o czym? Jest w niej tyle postaci, że się gubiłam co, kto i kiedy. A w dodatku ciągle są wprowadzani nowi. Każdy nowy rozdział jest z perspektywy innej osoby - średnio mi to odpowiada.
Z tego co zrozumiałam głównymi bohaterkami są (a przynajmniej taki był zamysł) trzy kobiety z Polski, które zamieszały się w porachunki meksykańskiej mafii.
Historia w tej książce jest opowiadana na spokojnie, dostajemy wyjaśnienia i opisy postaci. Nie jest to kryminał, w którym próbujemy odkryć pewną tajemnicę, a zakończenie nas zszokuje. To raczej po prostu opowiadanie. Było to ciekawe opowiadanie, ale największą wadą tej książki jest po prostu nie sprawdzenie poprawności pisowni przed wydaniem. Znajdziemy tu mnóstwo źle złożonych zdań lub zdania na 4 linijki, w których jest milion przecinków. Po co? Nie wiem. Często dialogi nie są oddzielane od tekstu tylko zaczynają się w tej samej linijce - mnie to rozprasza.
Jest jeszcze jedna sprawa... kilku bohaterów czyta pewną książkę i my dostajemy jej fragmenty. Po co? No ja właśnie tego nie wiem... Albo ja czegoś nie zrozumiałam, albo było to kompletnie niepotrzebne. Niemniej jednak od połowy dobrze mi się czytało, stąd taka ocena :)

Miałam duże nadzieje, co do tej książki.
Opowiada ona o... no właśnie, o czym? Jest w niej tyle postaci, że się gubiłam co, kto i kiedy. A w dodatku ciągle są wprowadzani nowi. Każdy nowy rozdział jest z perspektywy innej osoby - średnio mi to odpowiada.
Z tego co zrozumiałam głównymi bohaterkami są (a przynajmniej taki był zamysł) trzy kobiety z Polski, które zamieszały...

https://zielony-pokoik.blogspot.com/2018/10/kulturalnie-ewa-rajter-przekleta.html

https://zielony-pokoik.blogspot.com/2018/10/kulturalnie-ewa-rajter-przekleta.html

Trochę sensacji trochę romansu, trochę emocji trochę nudy. Pomysł ciekawy ale czegoś zabrakło. Może wykończenia, może zgłębienia tematu.
Trzy Polki zamieszkują w tym samym hotelu w Meksyku, do tego zabójca, biznesmen, policjant i fotograf oczywiście wszyscy piękni i przystojni. W tym samym czasie, w niewyjaśnionych okolicznościach, znika turystka. Czy to wszystko się z sobą łączy??
Lekka lektura na ciepłe dni :)

Trochę sensacji trochę romansu, trochę emocji trochę nudy. Pomysł ciekawy ale czegoś zabrakło. Może wykończenia, może zgłębienia tematu.
Trzy Polki zamieszkują w tym samym hotelu w Meksyku, do tego zabójca, biznesmen, policjant i fotograf oczywiście wszyscy piękni i przystojni. W tym samym czasie, w niewyjaśnionych okolicznościach, znika turystka. Czy to wszystko się z...

Bardzo interesujący kryminał z dużą liczbą postaci, osadzony w Meksyku oraz związany z kartelem narkotykowym. Co ciekawe łączy się z losami trzech Polek: pani kryminolog, dziennikarki i malarki. Historie bardzo przyjemne, romanse w hotelu i szybkie pościgi - wszystko co powinna mieć książka by zainteresować czytelnika. Nie tylko na wakacje :D

Bardzo interesujący kryminał z dużą liczbą postaci, osadzony w Meksyku oraz związany z kartelem narkotykowym. Co ciekawe łączy się z losami trzech Polek: pani kryminolog, dziennikarki i malarki. Historie bardzo przyjemne, romanse w hotelu i szybkie pościgi - wszystko co powinna mieć książka by zainteresować czytelnika. Nie tylko na wakacje :D

„Porywająca akcja i egzotyczne klimaty. Trzy bohaterki, morderca i zemsta”

Ewa Rajter łączy kilka historii pozornie niepowiązanych ze sobą. Akcja toczy się w malowniczym hotelu Camino Real w meksykańskim Cancun, gdzie francuska turystka znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Druga historia to opowieść o polskiej dziennikarce przeprowadzającej wywiad z tajemniczym i pociągającym biznesmenem, prowadzącym niebezpieczne interesy. Pewna malarka zmagająca się z depresją i szukająca sensu istnienia poznaje inspektora miejscowej policji. I ostatnia historia dotyczy dociekliwej kryminolog, która przypadkiem wplątuje się w interesującą aferę. Wszystkie kobiety łączy zbrodnia i tajemnica.

„Przeklęta laleczka” to wielowątkowa historia, ze złożonymi bohaterami. Zaskakuje wielobarwnością i różnorodnością, także szata graficzna jest ciekawie skonstruowana, a krótkie rozdziały sprawiają, że książkę czyta się bardzo szybko. Nadal pozostaje w kręgu lekkiej kobiecej literatury obyczajowej przeznaczonej na leniwe niedzielne popołudnia. Wielbiciele niezobowiązującego stylu Rajter nie będą zawiedzeni. Książka jest napisana bardzo prostym językiem.

Wszystkie opisywane miejsca wydają się prawdziwe, brak fikcyjności, autorka wyznaje zasadę opisywania miejsc, które zwiedziła, dlatego też opowieść o wielobarwnym Meksyku to także obraz uroczych restauracji i słonecznych hoteli. „Przeklęta laleczka” to sensacja, kryminał i romans, a to wszystko przedstawione z perspektywy luźnego obserwatora.

http://dlalejdis.pl/artykuly/przekleta_laleczka_recenzja

„Porywająca akcja i egzotyczne klimaty. Trzy bohaterki, morderca i zemsta”

Ewa Rajter łączy kilka historii pozornie niepowiązanych ze sobą. Akcja toczy się w malowniczym hotelu Camino Real w meksykańskim Cancun, gdzie francuska turystka znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Druga historia to opowieść o polskiej dziennikarce przeprowadzającej wywiad z tajemniczym i...

Pierwszym kryterium wyboru tej książki jest niewątpliwie tytuł, który uruchamia w pamięci różne analogie z motywem lalki. Zawahanie i uczucie niepewności może być spowodowane niestety polską autorką, nie żebym miała jakieś uprzedzenia...:P

Jakie było zderzenie z książkową rzeczywistością? Cóż, książka jest napisana dość przystępnym językiem, czyta się ją naprawdę szybko. Autorka nawet nieźle potrafiła oddać klimat skorumpowanego, mafijnego i tajemniczego Meksyku. Główni bohaterowie,w większości Polacy, którzy nieprawdopodobnym zbiegiem okoliczności znaleźli się w tym samym hotelu Camino Real są trochę w tym wszystkim odrealnieni, jakby wrzuceni nie na tę scenę przedstawienia. A cały ten odrealniony świat spaja od dawna planowana zemsta wielkiego meksykańskiego biznesmena i tajnego agenta w jednej osobie, Maria Rodrigueza. Świat jak z jakiegoś filmu, w którym scenarzystę poniosła za bardzo wyobraźnia.

Wartka akcja i mnóstwo zazębiających się stopniowo ze sobą wątków na pewno nie pozwala się nudzić przy tej pozycji i trzeba ją mimo wszystko przeczytać do końca. Pomimo tego ilość wątków i bohaterów, za którymi trudno w pewnych momentach nadążyć niestety trochę nuży, trochę tego wszystkiego za dużo jak na te parę stron.
Mimo to warto sięgnąć po tę książkę i zagłębić się w nieznany egzotyczny poniekąd meksykański świat, w którym nawet na tak dziewiczym gdzieniegdzie terenie zwycięża miłość i sprawiedliwość.

Pierwszym kryterium wyboru tej książki jest niewątpliwie tytuł, który uruchamia w pamięci różne analogie z motywem lalki. Zawahanie i uczucie niepewności może być spowodowane niestety polską autorką, nie żebym miała jakieś uprzedzenia...:P

Jakie było zderzenie z książkową rzeczywistością? Cóż, książka jest napisana dość przystępnym językiem, czyta się ją naprawdę szybko....

Co mnie przyciągnęło akurat do tej książki... No cóż... Na pewno tytuł, który zaintrygował mnie od pierwszego spojrzenia. Okładka również miała w tym swój udział... Czwarta strona okładki? Jak najbardziej. Tak więc, zagadka została rozwiązana!!! A teraz, do rzeczy!

W zamachu ginie Dolores, żona meksykańskiego mafiosa Maria Rodrigueza. Dla ludzi jego pokroju jest to swego rodzaju chleb powszedni, lecz tutaj właśnie to wydarzenie, ten konkretny wybuch samochodu, wywoła lawinę wydarzeń, które staną się "szkieletem" owej powieści. Parę lat później do Meksyku przylatują trzy Polki. Dziennikarka Agata ma przeprowadzić wywiad ze wspomnianym panem, co w jej środowisku jest fenomenem, ponieważ Rodriguez nie zwykł rozmawiać z przedstawicielami jej zawodu... Co zadecydowało o tym, że mężczyzna złamał jedną ze swoich zasad? Na miejsce przybywa też kryminolog Zuzanna, czekając na sympozjum kobieta dowiaduje się, że w hotelu, w którym się zatrzymała... zamordowano turystkę. Czy to przypadek? Znajdziemy tu również artystkę Ewę, ta z kolei szuka natchnienia, inspiracji, odpowiedzi na trudne pytania... Co jeszcze znajdzie nasza bohaterka? A panowie? Mario Rodriguez, mężczyzna z krwi i kości, swoiste bożyszcze kobiet. Czy któraś z nich jest w stanie mu się oprzeć??? Na naszej drodze stanie również Rafael, jedyny nieskorumpowany policjant. Ale czyż nie mówi się, że wszystko można kupić? Tę barwną paletę postaci uzupełnia morderca - miłośnik książek! Chcielibyście usłyszeć więcej? Ja więcej Wam nie zdradzę, tak więc nie pozostaje Wam nic innego jak pogrążyć się w lekturze!

A w międzyczasie stały punkt programu, czyli plusy i minusy owej powieści:

+ zadziwiająco udane połączenie romansu i kryminału, co osobiście uważam za dość ryzykowny pomysł, ale to co Pani Rajter zmajstrowała w swojej powieści naprawdę ma ręce i nogi, tworzy spójną całość. Szczególnie spodobało mi się to, że żaden z wyżej wymienionych gatunków nie dominuje, one w inteligentny sposób się przeplatają. Można? Jak widać można!
+ różnorodni bohaterowie, ale też brak jednoznacznego lidera, co czasem jest bardzo dobrym posunięciem i pomaga uniknąć rutyny i monotematyczności. Mamy tu kilka postaci, wokół których toczy się akcja książki, każde z nich ma tu określoną rolę, ale także własny bagaż doświadczeń życiowych, problemów, ale też własną osobowość, temperament, itp. Nie chodzi oczywiście o to, że główny bohater w liczbie pojedynczej jest zły, czasem po prostu miło jest przeżyć jakąś odmianę i przyjrzeć się grupie ludzi, z których każdy ma jakiś wpływ na to co się dzieje w ich rzeczywistości. Dzięki temu mamy też wgląd w akcję z perspektywy kilku osób, w tym także mordercy. Duży plus!
+ ciekawy pomysł na powieść. Mogłabym się rozpisać o utkanej przez Panią Ewie intrydze, jednak chciałabym zwrócić uwagę na coś zupełnie innego, mianowicie, książka została napisana jak... film. Każdy rozdział przypomina kadr filmu. Jak dla mnie bomba!

- jeśli ktoś lubi skomplikowaną i nieprzewidywalną fabułę, oraz wyrazistych, niejednoznacznych bohaterów może się na tej książce zawieść. Nie, nie jest ona zła, Nie o to chodzi. Ja określiłabym "Przeklętą laleczkę" jako lekki, troszkę babski kryminał, który owszem, czyta się przyjemnie, ale wymagający czytelnik może poczuć niedosyt. Zwłaszcza fani gatunku.

Podsumowując, "Przeklętą laleczkę" czytało mi się dobrze, a jej stosunkowo krótkie rozdziały umożliwiły mi sięgnięcie po nią w przerwie między innymi zajęciami. To też jest swego rodzaju plusem w tym zabieganym świecie :) Czy warto po nią sięgnąć? Myślę, że tak! Mnie opisana historia bardzo wciągnęła i choć nie jest to dzieło wybitne, moim zdaniem daje radę!

Co mnie przyciągnęło akurat do tej książki... No cóż... Na pewno tytuł, który zaintrygował mnie od pierwszego spojrzenia. Okładka również miała w tym swój udział... Czwarta strona okładki? Jak najbardziej. Tak więc, zagadka została rozwiązana!!! A teraz, do rzeczy!

W zamachu ginie Dolores, żona meksykańskiego mafiosa Maria Rodrigueza. Dla ludzi jego pokroju jest to swego...

http://krytyk.com.pl/literatura/recenzja-ksiazki-przekleta-laleczka-autorka-ewa-rajter/

(...)

Początkowo można się w tym wszystkim pogubić, zwłaszcza, że akcja wlecze się jak flaki z olejem i trudno czytać książkę z uwagą. Autorka wyraźnie stara się wykreować aurę tajemniczości, co chwilę kogo innego czyniąc narratorem tej powieści, ale jest to strategia chybiona, zwłaszcza, że połowę z występujących w tekście bohaterów można by z niego spokojnie usunąć i to z korzyścią dla fabuł. Każda postać rzuca czytelnikowi jakiś niejasny ochłap – o przeszłości, intencjach, planach – a potem kółeczko wraca do pierwszego z bohaterów i schemat zaczyna się od nowa. Książka ma niespełna trzysta stron, a ilość poruszanych wątków, gdyby je sensownie rozbudować i przemyśleć, wystarczyłaby na napisanie pięciu książek o podobnej objętości albo… jednej solidnej.

(...)

http://krytyk.com.pl/literatura/recenzja-ksiazki-przekleta-laleczka-autorka-ewa-rajter/

(...)

Początkowo można się w tym wszystkim pogubić, zwłaszcza, że akcja wlecze się jak flaki z olejem i trudno czytać książkę z uwagą. Autorka wyraźnie stara się wykreować aurę tajemniczości, co chwilę kogo innego czyniąc narratorem tej powieści, ale jest to strategia chybiona,...

Na początku trochę trudno odnaleźć się wśród tylu bohaterów i tego, jak splatają się ich losy - ale z każdym kolejnym rozdziałem jest lepiej. Wciągająca książka na wieczór. A dla kogoś, kto kocha Meksyk tak jak ja, pozycja obowiązkowa :D

Na początku trochę trudno odnaleźć się wśród tylu bohaterów i tego, jak splatają się ich losy - ale z każdym kolejnym rozdziałem jest lepiej. Wciągająca książka na wieczór. A dla kogoś, kto kocha Meksyk tak jak ja, pozycja obowiązkowa :D