Po książce "Armenia. Karawany śmierci" zainteresowałem się książką Pawła Smoleńskiego o irackich Kurdach. Seria narody przeklęte? Może i tak.
O ile w przypadku Ormian można mówić o skomplikowanej sytuacji kraju i narodu to Kurdowie przebijają ten stan wielokrotnie.
Autor odwiedza autonomię kurdyjską w północnym Iraku - quasi niepodległość wyrwaną po interwencji USA w Iraku i obaleniu Husajna.
Z dużą sympatią i zrozumieniem, czasem skrajną wyrozumiałością traktuje irackich Kurdów, którzy sami ze sobą mają trudności, by się dogadać a co dopiero z otaczającymi ich wrogami.
Na tym skrawku ziemi możliwe jest wszystko - wojna domowa z innym odłamem politycznym Kurdów irackich i współpraca handlowa ze śmiertelnym wrogiem tureckich Kurdów - Turcją.
Smoleński chce nas ewidentnie do Kurdów przekonać, patrzy na nich z podziwem a porównania do naszego losu wieku XIX/XX są powtarzane kilkukrotnie.
W dobie zagrożenia skrajnym fundamentalizmem islamskim, który reprezentują dżihadyści z Państwa Islamskiego Kurdowie jawią się jako demokraci islamu. Czy ten nurt jest w stanie zmienić Bliski Wschód? Raczej nie, bo Kurdowie mają głównie wrogów ale może tym razem Kurdom uda się stworzyć swój własny kraj, przyjazny nie tylko dla Kurdów i wyznawców islamu.

Po książce "Armenia. Karawany śmierci" zainteresowałem się książką Pawła Smoleńskiego o irackich Kurdach. Seria narody przeklęte? Może i tak.
O ile w przypadku Ormian można mówić o skomplikowanej sytuacji kraju i narodu to Kurdowie przebijają ten stan wielokrotnie.
Autor odwiedza autonomię kurdyjską w północnym Iraku - quasi niepodległość wyrwaną po interwencji USA w Iraku...