Chyba najlepsza książka o Mocku spod pióra Krajewskiego. O wiele lepsza i lżejsza fabularnie niż poprzedni tom. Akcja w fabule jest dobrze wyważona, nie nudzi a wręcz wciąga, bo jeśli chodzi o kryminalną zagadkę, to tym razem właśnie Eberhard będzie głównym podejrzanym.

Kiedy przeczytałem parę kartek i natrafiłem na tzw "tajemne bractwo" trochę się zniechęciłem. Krajewski bardzo często używał tego motywu i wydaje mi się to zbyt oklepane. Na całe szczęście owe bractwo "walczących z dżumą" okazało się najlepiej sportretowanym dziwactwem, przez autora jak dotąd. Bractwo ma swoje zasady i swój charakter i czasem trudno się z nim nie zgodzić.

Jak można się domyślić, Eberhard jest innego zdania. A Mock jak to Mock, na swój sposób się z tym wszystkim rozprawi, niekoniecznie w sposób kulturalny i szlachetny, by jednoznacznie oczyścić się z zarzutów. Tym razem sojusznicy zmieniają się we wrogów szybciej niż wrogowie w sojuszników. A jeśli chodzi o "Prezydium Policji" to jak zwykle "najciemniej jest pod latarnią".

Polecam nie tylko fanom autora.

Chyba najlepsza książka o Mocku spod pióra Krajewskiego. O wiele lepsza i lżejsza fabularnie niż poprzedni tom. Akcja w fabule jest dobrze wyważona, nie nudzi a wręcz wciąga, bo jeśli chodzi o kryminalną zagadkę, to tym razem właśnie Eberhard będzie głównym podejrzanym.

Kiedy przeczytałem parę kartek i natrafiłem na tzw "tajemne bractwo" trochę się zniechęciłem. Krajewski...