Wiele się po tej książce spodziewałem, a to z tego powodu, że bardzo lubię taką tematykę. Książka ukazuje kilku bohaterów, nastolatków, którzy żyją jakoś na przełomie lat '70 i '80 wieku XX w Polsce, uczęszczają do szkoły średniej. Atmosfera tamtych lat, wydarzenia społeczne, polityczne. Wcześniej czytałem D. Bieńkowskiego "Jest" (genialna, bardzo polecam) oraz "Madame" A. Libera (ech, wspaniała książka). W związku z tym napaliłem się, że "Romans licealny" będzie tak samo dobry. No tak, ramy czasowe mniej więcej te same (szczególnie co do "Jest"), tematyka bardzo pokrewna, ale książka p. Zaremby jest po prostu nudna, nijaka. Pomimo tego, że pomysł dawał tyle możliwości to zupełnie niewykorzystany. Mam tu dylemat, mianowicie taki czy to brak warsztatu tego świetnego dziennikarza w pisaniu książki czy może faktycznie to tak miało wyglądać i autor jest zadowolony? Nie mam pojęcia. Mi się to topornie czytało. Klasyczny przykład jak można "spieprzyć" taki dobry (już wcześniej sprawdzony, ale mógłbym z tej tematyki czytać do "bulu") temat.
No nic, życzę autorowi by znalazł kiedyś czas i chęci i spróbował ponownie.

Wiele się po tej książce spodziewałem, a to z tego powodu, że bardzo lubię taką tematykę. Książka ukazuje kilku bohaterów, nastolatków, którzy żyją jakoś na przełomie lat '70 i '80 wieku XX w Polsce, uczęszczają do szkoły średniej. Atmosfera tamtych lat, wydarzenia społeczne, polityczne. Wcześniej czytałem D. Bieńkowskiego "Jest" (genialna, bardzo polecam) oraz "Madame" A....