102/180/2023
Wiem, że autorka poważana. I do tego nie żyje, więc tym bardziej szacowna z niej osoba. Ale jeżeli o mnie chodzi, to nie tylko nie zachwyca, jak to klasyk pisał (który zresztą też mnie nie zachwyca...),ale w ogóle mi się nie podoba, nic a nic. Lubię pokręcone opowieści, ale jak widać - nie wszystkie.

102/180/2023
Wiem, że autorka poważana. I do tego nie żyje, więc tym bardziej szacowna z niej osoba. Ale jeżeli o mnie chodzi, to nie tylko nie zachwyca, jak to klasyk pisał (który zresztą też mnie nie zachwyca...),ale w ogóle mi się nie podoba, nic a nic. Lubię pokręcone opowieści, ale jak widać - nie wszystkie.

Książka jest czymś w rodzaju parodii prozy kobiecej. Trudno jednak zdefiniować ją jednoznacznie, gdyż gra różnymi konwencjami i jest swoistym przykładem chorwackiego postmodernizmu. Odwołuje się do erotyki, fantastyki, groteski, cytuje Gogola (mrugnięcie okiem w stronę "Nosa" ;)...),wszystko w tonie kpiarsko-ironiczno-pobłażliwym. To, co od pierwszej strony mnie zauroczyło, to styl, w jakim autorka pisze. Język, jakim się podługuje, metafory, których używa, pomysły, jakie opisuje. Czytałam, zaśmiewałam się i jednocześnie nie mogłam przestać zachwycać się tym lekkim, a wciąż jednak ciekawym i oryginalnym stylem. Też bym chciała być tak kreatywna i tak dobrze pisać...

Książka jest czymś w rodzaju parodii prozy kobiecej. Trudno jednak zdefiniować ją jednoznacznie, gdyż gra różnymi konwencjami i jest swoistym przykładem chorwackiego postmodernizmu. Odwołuje się do erotyki, fantastyki, groteski, cytuje Gogola (mrugnięcie okiem w stronę "Nosa" ;)...),wszystko w tonie kpiarsko-ironiczno-pobłażliwym. To, co od pierwszej strony mnie...

Nie będę się dużo rozpisywał, ponieważ nie wiem za bardzo co sensowego napisać o tej książce. Wymaga ona skupienia (spytacie, która książka nie wymaga - otóż są takie, które wymagają większego, jak choćby ta),lecz moim zdaniem nadaje się zarówno jako przerywnik (odskocznia) od innej lektury, a także jako główna czytana pozycja w danym momencie.

Trudno poza tym oceniać ten tytuł jednoznacznie, gdyż składające się na niego opowiadania mniej lub bardziej przypadły mi do gustu. I to właśnie każde z nich powinno być indywidualnie oceniane.

Bez względu jednak na fabułę, ciepło należy wyrażać się o stylu Autorki i pomysłach stworzenia tych opowiadań. Szerzej pisze ona o tym w posłowiu. Nawiązuje do tego także tłumaczka w swej nocie. Sprawia to, że mimo wszystko chętnie sięga się po jej twórczość, nawet jeżeli gatunek, który tu uprawia (erotyka) nie jest zbyt interesujący.

Nie będę się dużo rozpisywał, ponieważ nie wiem za bardzo co sensowego napisać o tej książce. Wymaga ona skupienia (spytacie, która książka nie wymaga - otóż są takie, które wymagają większego, jak choćby ta),lecz moim zdaniem nadaje się zarówno jako przerywnik (odskocznia) od innej lektury, a także jako główna czytana pozycja w danym momencie.

Trudno poza tym oceniać ten...

Dobrze się czyta i jest przezabawna, ale w ogóle Ugresic nie jest łatwa w odbiorze.

Dobrze się czyta i jest przezabawna, ale w ogóle Ugresic nie jest łatwa w odbiorze.

Uwielbiam jej styl!
Niepodrabialny!
Baba z jajem! :-)

Uwielbiam jej styl!
Niepodrabialny!
Baba z jajem! :-)

Postmodernistyczna. Można się w niej doszukać bardzo wiele ciekawych wątków i odwołań literackich - Borges, Tołstoj, Caroll. Ale ciężko mi się ją czytało.

Postmodernistyczna. Można się w niej doszukać bardzo wiele ciekawych wątków i odwołań literackich - Borges, Tołstoj, Caroll. Ale ciężko mi się ją czytało.

Nie zachwyca.

Nie zachwyca.