Eh... nie sądziłam, że zdecyduję się ja przeczytać, po tym jak zarówno "The Story of Us" jak i "The Story of Me" wykręciło mnie emocjonalnie w pozytywnym jak i w negatywnym stopniu. Miałam naprawdę złe przeczucia co do historii z perspektywy Marely'a ale okazało się, była to chyba najlepsza z wszystkich trzech części i bardzo przyjemnie się czytało.

Ta książka, pisana z perspektywy Marley'a Layton'a to jest tak bardzo męski punkt widzenia, że co rusz aż przewracałam oczami, jak bzdurnie może funkcjonować męski mózg. Marley dostał propozycję napisania biografii, która zawierałaby jego wspólne chwile z Sean'em. Przeplatana jest tu zatem teraźniejszość, rok 2014 kiedy Marls dobija już do 50tki z wydarzeniami z lat 1985-1989 i odrobina 89-99. I naprawdę świetnie wszystko współgra.

Ta książka troszeczke poukładała mi w głowie, po tym jak nie mogłam sie odnaleźć po dwóch wczesniejszych. Nadal należę do "Team Maca", może teraz nawet bardziej, ale "Team Cam" też jest ok, przeszkadza mi za to kompletnie osoba Georgii. Po tym tomie nadal uważam, że nie zasłużyła ani na Sean'a ani na Cam'a. Nie spotkałam większej hipokrytki literackiej niż ona sama. Wyjaśniło się troszkę zachowanie Sean'a i to po jego stronie zawsze obstawałam, ale teraz... teraz chyba bardziej go rozumiem. Miło było wrócić do wydarzeń które już wiadomo jak się potoczyły, chociaż znalazło się też kilka ciekawych perełek i przekonałam się, że jesli czytac POV-y to tylko po dłuższym odstępie czasu. Nie sądziłam, że na nowo będę to wszystko przeżywać, do tego stopnia, że aż wróciłam do pierwszego tomu i przeczytałam kilka rozdziałów. Wcześniejsze dwa tomy to za dużo dramatu - zdecydowanie za dużo, tutaj to samo opisane z punktu widzenia brata Gorgii wypadło zdecydowanie bardziej przystępnie i bardziej trzeźwo (chociaż o Marley'u tego nie można powiedzieć). Podobała mi się też relacja Marely-Ash oraz jej rozkwit. Ta dziewczyna to petarda!

Bardzo fajne zwieńczenie całej historii i gdzieś tam mimo wszystko żal mi Sean'a. Wszystko to co go spotkało - typowy Rock Star. Nadal nie popieram ilości narkotyków, które pojawiają się w tle, ale cieszę się, że Marley niejako uświadomił, że w tamtych czasach to był standard, nieodłączna część ich życia.
"Marley" to bardzo dobra kropka nad "i".

Eh... nie sądziłam, że zdecyduję się ja przeczytać, po tym jak zarówno "The Story of Us" jak i "The Story of Me" wykręciło mnie emocjonalnie w pozytywnym jak i w negatywnym stopniu. Miałam naprawdę złe przeczucia co do historii z perspektywy Marely'a ale okazało się, była to chyba najlepsza z wszystkich trzech części i bardzo przyjemnie się czytało.

Ta książka, pisana z...