Od czego by tu zacząć...
No mam problem....

Wstrząsnęła mną ta książka, jeśli chodzi o losy Pauliny.
Wstrząsnęła mną ta historia tak dokładnie pokazująca ile krzywdy może wyrządzić jedna decyzja.
Wstrząsnęła mną, no bo jak odpowiedzieć na pytanie gdzie leży granica lojalności w przyjaźni....
Wstrząsnęła mną ta książka, no bo jak ocenić postawę matki w tej całej sytuacji.....
Cała ta sytuacja po prostu mnie wkurzyła.....
Jedna decyzja, a tyle krzywdy i cierpienia.

No i Ewa.... Tak suma sumarum jej postawa też mnie częstokroć irytowała i była po stronie tych, do których miała pretensje....

No ale nie napiszę więcej, bo boję się, że zepsułabym zabawę tym, którzy będą chcieli tę książkę przeczytać. Boję się, że pisząc więcej co tak bardzo rozbudziło moje emocje zdradziłabym zbyt wiele z fabuły.

No ale powiem też, że z żadną z głównych bohaterek nie chciałabym się zaprzyjaźnić.

Mimo wszystko obydwa tematy powieści, splatające się dzięki przyjaźni głównych bohaterek ciekawe i idealnie się uzupełniające ze względu na zbyt wczesne macierzyństwo i upragnione, wyczekiwane, ale niespełnione macierzyństwo, zastąpione na szczęście macierzyństwem adopcyjnym.

Cholercia (urażonych przepraszam) - dobra, ba bardzo dobra książka, sprawnie popełniona.
Nie żałuję czasu spędzonego na lekturze, a to, że mnie ze złości trzepie?
I dobrze.....

Od czego by tu zacząć...
No mam problem....

Wstrząsnęła mną ta książka, jeśli chodzi o losy Pauliny.
Wstrząsnęła mną ta historia tak dokładnie pokazująca ile krzywdy może wyrządzić jedna decyzja.
Wstrząsnęła mną, no bo jak odpowiedzieć na pytanie gdzie leży granica lojalności w przyjaźni....
Wstrząsnęła mną ta książka, no bo jak ocenić postawę matki w tej całej...