Są książki, które totalnie grają na emocjach czytelnika. Zmieniają rytm pracy serca, przyspieszają puls czy tez powodują chwilowy bezdech i ucisk w piersi. Czytanie ich to trochę masochizm, igranie z własnym zdrowiem psychicznym.
Do takich książek należy ta seria.
Jestem po niej nieco rozdarta...
Jade to typowa ofiara przemocy fizycznej i psychicznej. Jest uzależniona od swojego oprawcy, bardzo związana z nim emocjonalnie. Jak każda tego typu ofiara uważa, że całe zło, które ją spotyka należy jej się, że na nic innego nie zasługuje. Ma tysiące usprawiedliwień dla swojego kata. Dramat pogarsza fakt, że psychicznym dręczycielem Jade jest jej własna matka :( Niestety "scena bonusowa" umieszczona na samym końcu książki w moich oczach nie usprawiedliwiła tej kobiety ani trochę.

Mam lekki żal do autorki książki, że karmiła nas cierpieniem i bólem głównych bohaterów przez 3 tomy, a na koniec podrzuciła nam byle krótki epilog. I to nie taki, który łagodzi gorycz dotychczasowych nieszczęść. Dla mnie to za mało.
Mogę sobie tylko wyobrazić: Jade, otoczona ogromem miłości Cauldera, w końcu wychodzi na prostą i zaczyna wierzyć w siebie. Zaczyna żyć w dostatku, komforcie, nie głoduje, jest bezpieczna i zaczyna spełniać swoje marzenia...
Ale nigdy nie dowiem się czy Caulder wyzwolił się z żałoby po bracie, czy odzyskał radość życia, czy Jade otoczyła go wystarczającą miłością, czy przestał cierpieć. Mogę w to wierzyć, ale przez autorkę ten bohater został potraktowany trochę po macoszemu :( Szkoda. W moich oczach zasługuje na epicki epilog :)

Całość serii naprawdę warta przeczytania. Polecam.

Są książki, które totalnie grają na emocjach czytelnika. Zmieniają rytm pracy serca, przyspieszają puls czy tez powodują chwilowy bezdech i ucisk w piersi. Czytanie ich to trochę masochizm, igranie z własnym zdrowiem psychicznym.
Do takich książek należy ta seria.
Jestem po niej nieco rozdarta...
Jade to typowa ofiara przemocy fizycznej i psychicznej. Jest uzależniona od...